Yazıma bütün öğretmen arkadaşlarımın bir meslektaşı olarak ve öğretmenlerine minnet duyan eski bir öğrenci olarak, öğretmenler gününüzü, günümüzü kutlayarak başlamak istiyorum.
Emeği geçen bütün öğretmenlerime hürmetlerimle.İyi ki varsınız.
Hepimizin hayatına zamanla ne kadar çok öğretmen girmiştir. Ve her biri sayısız izler bırakmıştır. Kimini sevmiş, kimini sevmemişizdir. Bazılarına kızmış, isyan etmişizdir ama her birinden farklı şeyler öğrenmişizdir. Zamanla hayatın gerçeklerini o günlere borçlu olduğumuzu da?
Bazen düşünürüm de hayatıma en çok yön veren kişiler öğretmenlerimdir.Özellikle ilkokulda iyi bir öğretmene sahip olmak gerçekten büyük bir şanstır ve ben bu konuda çok şanslı insanlardan biriydim.
Sadece ilkokulda mı ?Bütün eğitim ve öğretim hayatım boyunca bugün sahip olduğum meziyetlerin çoğunun altyapısını oluşturan; okuyan ve anlatan bir insan olmamı sağlayan, bana rol model olan öğretmenlerim olmuştur benim.
Çok çekingen ve tutuk bir insanken beni sürekli toplum karşısına çıkartıp, şu anda yüzlerce kişinin karşısında bile sesimi titretmeden konuşmamı sağlayan öğretmenlerim oldu benim.
Beni yüreklendiren, destekleyen, yönlendiren, başarmaya sevk eden, okumayı sevdiren, Ömer Seyfettin´le tanıştıran(ki ilk okuma zevkim onunla başlar) Necip Fazıl, Mehmet Akif, Orhan Veli, Mevlana, Nef´i, Baki gibi sayısız söz ustalarıyla tanıştırıp, şiir denilen o sihirli perdeyi aralamamı sağlayan hocalarım oldu benim.
Bugün geldiğim yerde üzerimde büyük emeği olan, öğretmekten haz duyan, öğretebilmenin mutluluğunu her daim yaşayan öğretmenlerim oldu.
Gücünün farkında olan o öğretmenlerimin asla haklarını da borcumu da ödeyemem. Son nefesime kadar adlarını minnetle, saygıyla ve şükranla yad edeceğim.
Üniversite hayatım da dahil olmak üzere, öğretmenlerimle ilgili hoş olmayan hatıralarım olmadı mı? Tabii ki oldu. Mesela üniversitede hocamın bir tanesine (ki asla saygısızlık yapmayarak ) onun savunduğu bir fikre karşı çıktığım için beni o dersten bırakıp bir yıl süründürmüştü. Eğer yaşıyorsa kendisi ömrüne bereket, vefat etmişse de Allah´tan rahmet dilerim.
Bu olumsuz hatıraların bazılarında ben, bazıların da ise karşı taraf haksızdı; fakat şimdiye kadar bir kere bile, kötü olaylar yaşadığım öğretmenlerimin bu yaptıklarını meslekleriyle bağdaştırmadım. Tam tersi kişiliklerine verdim, bazılarının da insan olamayışına, vicdanına verdim.
Bazıları tarafından her ne kadar kabul görmese de ´´Öğretmenler Günü´´ özel ve anlamlı bir gündür. Öğretmenler günü ve mesleği hakkında yazılan bazı yazıları okuduğumda gerçekten içimin burkulduğunu tüm samimiyetimle söyleyebilirim.
Ülkemizde bir öğrenci üniversiteyi bitirene kadar, yaklaşık olarak seksen ile yüz arası öğretmenle tanışıyor. Bunların içinde-her meslekte olduğu gibi- mesleğine yakışmayan davranışlar sergileyerek tahammül sınırlarını zorlayan ve o mesleğin kalitesini düşüren, vizyonsuz, hedefsiz, liyakatsız insanlar olduğu gibi; erdem, bilgi ve sevginin ete kemiğe bürünmüş hali olan, mesleğini aşkla yapan insanlar da vardır.
Bu yüzden bütün bir camiayı olumsuz sıfatlarla niteleyenlerin, toptan kötü ilan edenlerin, bir iki kötü örnek vererek genelleme yapanların hayatlarına giren tek bir öğretmenlerinde bile insani haslet ya da iyi meziyetler yok muydu? Hayatına rehberlik edip hiç mi katkıda bulunmamıştır? Bu konu hala tarafımdan merak konusudur.
Burada ezberlenmiş sözleri söylemek istemiyorum. Her mesleği içine alan öğretmenlik , kim ne derse desin çok kutsal bir meslek.Tüm medeniyeti inşa eden meslek grubu.İşini severek ve saygı duyarak yapan bir insan için ve vicdanı olan için dünyanın en zor mesleği.Ne kadar empati kurulursa kurulsun, ne kadar anlatılırsa anlatılsın bu mesleğin zorluklarını ancak bu işi yapan bilir.
Kabul ediyorum İnsanla uğraşmak zor, çocukla uğraşmak daha zor. Kolay mı onca çocuğun kahrını çekmek, sınıfa hakim olmak, sorunlarıyla, hastalığıyla, psikolojisiyle tek tek ilgilenmek, onları motive etmek ve onlara bir şeyleri öğretme zorunluluğunda değil sorumluluğunda olmak.Bir anne baba bütün hayatı boyunca 2-3 çocuk yetiştirirken bir öğretmenin bütün hayatı çocuk yetiştirmekle geçiyor.
Öğretmek zor hatta eğitmek daha da zor.
Her türlü zorluğa rağmen sevgi sayesinde de öyle güzel bir iş ki? Çoğu öğrencinin ilk sevdası olmak hem de dünyanın en temiz ve saf sevdası.
???.
Bir öğretmen için öğrencisinin ağzından "Öğretmenler gününüz kutlu olsun" sözünü duymak paha biçilemez şahsım adına.
Kaç hafta var gücünüzle boğaz patlatıp anlattığınız bir konu hakkında sorduğunuz sorunun cevabını almak mutluluğu, her şeyden daha değerli.
Sabırla eğittiğiniz,öğrettiğiniz öğrencilerinizin bir gün iyi bir yerlere ama ilk önce iyi bir insan olarak geldiğini görmek, emeğinizin karşılığını almak işte o en büyük mükafat.
Yıllarca öğretmenlerinin gününü kutlarken şimdi de seni kutlayan öğrencilerin olması ´´ iyi ki bu mesleği seçmişim ´´ dedirten en muhteşem an.
´´Öğretiyorum, öyleyse varım´´diyen herkesin günü kutlu olsun.
Umudunuza, ışığınıza o kadar çok ihtiyacımız var ki?
Yitirmeyin umudunuzu, saçmaya devam edin ışığınızı lütfen. Günümüz, yarınımız, yarınlarımız kutlu olsun.
