İlk evliliğini Atilla Tokatlı´yla gerçekleştirir. Kısa süren bu evliliği parasızlık yüzünden gölgelenir.Açlığın ne demek olduğunu öğrenir ve bir enkaza dönerek vücut ağırlığı 40 kiloya kadar düşer.İki kez intihar girişiminde bulunur , bir ara uyku haplarına bağımlı olur.İkinci evliliğini asistanlığını yaptığını yönetmen Atıf Yılmaz ?la gerçekleştirir.
Çocukluğunun ve gençliğinin buhranlı günleri, ilk evliliğindeki derin yoksulluk günleri, 12 Mart 1971 Askeri Darbesi´nin baskıcı karakterinin de tuz biber ekmesi neticesinde, otuzlu yılların başında gelerek, inzivaya çekilmesine sebep olan akıl sağlığındaki bozulmalar, psikolojik çöküş ve şizofreni hastalığı artık kapısındadır. Nöbetler, sanrılar, korkular, delilik ülkesinde gezintiler, yalnızlıklar arasında iç hesaplaşmalarla geçen ve on yıldan fazla süren tedavi süreci... Bu sürede sinema dünyasından çekilir ve Atıf Yılmaz ?la olan evliliği sona erer.
Bu hastalığının ve yalnızlığının ardından , ?Koyu bir inançsızlıktan yoğun bir inanca yönelen biri, yol üstünde neler yaşar, neler görür neler söyler? (Sayfa 9 )? sorusuyla başlayan, okuduğum en güzel kitaplarından biri olan, ?Delilik Ülkesinden Notlar? kitabı...
Kendisi için bir uyanış olarak nitelendirdiği hastalığını kendi ağzından dinleyelim:
?´Hayattaki bütün kazançlarım o hastalığımla geldi bana. Kahırdaki lütuftu benim yaşadığım. Ben gayet cahil hayat tarzında yaşayan biriydim. Ama o gelen afet öyle bir darbe vurdu ki-zekamla övünürdüm hep- zekam gidip gelmeye başladı. Ne kadar aciz olduğumu anladım. Allah beni o simsiyah kör kuyudan çıkardı. Bu bana büyük bir ibret oldu.´´
Aramakla Bulunmaz fakat Bulanlar Ancak Arayanlardır
İçinde bulunduğu bu büyük girdaptan, Muhyiddin İbni Arabî´nin Füsusu´l Hikem´i ile hakikate ve aydınlığa çıkışı... İbni Arabi´nin asırlar ötesinden onu irşad ve tedavi etmesi. Şizofreniden, tasavvufun ışığında İslam´la gelen iyileşme, aradığı hakikati ve iç huzuru bulma safhası...
Ve yine kendi ağzından:
?Şöyle ki: 81 veya 82 yılı? Hayatımdaki büyük değişim vuku buluyor. İdrakimin diri olduğu bir zamanda Füsus´u okumaya başlıyorum. Ağır bir eser, az çok bir felsefe temelim olduğu için o derinlikli kavramları birazcık idrak edebiliyor, okuyabiliyorum. Füsus´u okumaya başladıktan bir müddet sonra mantıkla, akılla izah edilemeyecek bir olay vuku buluyor, önümde sanki büyük bir sevinç ışığı, bir aydınlık deniz beliriyor.?
Devam edecek?
