Neden Barış harekatı düzenlendi?Kıbrıs´taki Türklere çok işkence yapılmış. Biz oradaki Türklere yapılan işkencelerin bitmesi için adaya çıktık ama tabi bizim amacımız savaşmak değil barışı sağlamaktı. Fakat biz barış sağlayalım derken çok büyük mücadeleler verdik. Öyle ki Rumların gözü dönmüş, Türklere çok ağır işkenceler yapmışlar. KIBRIS´IN EFSANE KOMUTANI SİVASLI OSMAN FAZIL POLAT PAŞAKıbrıs´a yolculuk nasıl başladı?Ben 28´nci Tümen Mahebere Tabur Karargâh Birliğinde çavuş olarak görev yaptım. Benim komutanım Şarkışla Elmalı köyü doğumlu Osman Fazıl Polat´tı. Kıbrıs´a giden bütün komutanlar ve askerler Osman Fazıl Polat komutanımızı kesinlikle tanırdı çünkü orada çok büyük mücadeleler verdi. Paşamızın kabristanı Şarkışla´da ben her yolum düştüğünde gider dua ederim. Ankara´da 8 aylık askerken alarmlar vuruldu. Sonra içtimaya toplandık orada bize Kıbrıs´a bir çıkarma yapılacağını söylediler. Komutanlarımız bizim hazırlık yapmamızı istedi. Benim ehliyetim olduğu için bana Reo marka arabanın arkasına silah ve mühimmat yüklü arabayı verdiler. Güzergâhımız Konya güzergâhı üzerinden Mersin, Silifke ve Taşucuydu. Yolculuk boyunca halk bizi öyle güzel karşıladı ki bunu hiç unutamıyorum. Halk eline ne geçerse yiyecek içecek arabanın içine atıyordu. Bizi nerdeyse kahraman gibi karşıladılar. Yani davullu zurnalı yolcu edildik desem yeridir. HALK BİZİ KAHRAMAN GİBİ UĞURLADIGüzergah boyunca nelerle karşılaştınız? Yolda ilerlerken konvoy yavaşladı. Daha ne olduğunu anlamadan karı koca konvoyun önünü kesmiş topladıkları taze yeşil soğanları arabalara atmaya çalışıyorlardı. Öylesine bir kalabalık vardı ki insanlar habire kolilerle askerlere malzeme vermeye çalışıyorlardı. Ben bu kalabalığı, soğan toplayan o karı kocayı görünce çok duygulandım. GENERAL GÜMÜŞPALA GEMİSİYLE KIBRIS ÇIKARMASIMÜHİMMAT NAKLİYATI 6 GÜN SÜRDÜGemi Kıbrıs´a vardığınızda ilk göreviniz ne oldu? Daha sonra Mersin´de General Gümüşpala Gemisine araçları yükledik. Askerler ve Komutanlarımızla artık tam anlamıyla Kıbrıs yolunu tuttuk. Biz araçlarla iniş yaparken askerler de ip merdivenlerle karaya çıkış yapmaya çalışıyordu. Askerler iniş yaptı ama biz Komutanımız bir de beş arkadaşla birlikte araçları indirdik diğer mühimmatları da vinçlere takıp indirmeye başladık. Bütün malzemeleri indirmemiz 6 günü buldu. Tabi bu süre boyunca barbunya ve sarmayla karnımızı doyurduk. Ekmeklerimiz sıcak havadan kötü olmuştu, küflenmeye yüz tutmuştu, onları denize attık. Girne´ye biz girdiğimizde çatışmalar devam ediyordu. Orada üç gün ya da dört gün çatışma devam etti. Bilmediğiniz bir bölgede araç kullanırken sorun yaşadınız mı? Bütün teçhizat ve mühimmatı indirdikten sonra araçlarla toplantı yerine hareket ederken karşımızdan gelen bir araç ikazlarla bizi durdurdu. Trafik seyrinin sol şeritten yapıldığını söyledi. Biz de orada gördük bu trafik sistemini, tabi orada hiç birşey bilmiyoruz. İlk defa gittiğimiz bir bölge. KIBRIS´TA BİR GEMİ BATIRDIK, UÇAĞIMIZ TOROSLARA DÜŞTÜAsker arasında ne gibi konuşmalar geçiyordu? Biz Kıbrıs´ta olduğumuz süre içerisinde gemimizin battığını, uçağımızın Toroslara düştüğünü söylediler. Orada yanlış hatırlamıyorsam 498 tane şehit verdik, tabi bunun yanına çok sayıda gazimiz oldu. Tabi mücadele esnasında suyu temizliği nerde bulacaz. İşte harekât tamamlanınca kendimize bir baktık ki tanınmaz haldeyiz. İlk fırsatta temizliğe başladık öyle ki bitlendiğimizi gördük. KENDİ SUYUMUZU ESİRLERLE PAYLAŞTIKEsirlere nasıl muamele ediliyordu? Toplantı yerlerine giden esirlere hep iyi bakıldı. Biz sıcak havadan kötü olmuş esirlere su ikram ediyorduk. Bizim içecek doğru düzgün suyumuz yoktu ama onlara su içiriyorduk. Esirler çok iyi şartlarda kalıyordu, tam anlamıyla kampta görev yapmadım ama neler yapıldığını az çok görüyorduk. Rumların mevzileri nasıldı? Orada mevzilerde sünger yataklar gördüm, şaşırdım. Rumların mevzilerinin methini duymuştum ama bu kadar iyi şartlarda olacağını tahmin etmemiştim. Bizde de karaya ayak basar basmaz ilk emir, ´Kendinize hemen bir çukur eşin´ oldu. Biz çukurlarda mücadele ediyorduk onlar da içi süngerle döşenmiş mevzilerde mücadele ediyor. Biz sahaya hâkim değildik, araziyi bilmiyoruz ama iman gücüyle mücadele ettik. Biz orada alevi, sünni, Kürt, Türk ayrımı olmaksızın hep birlikte mücadele ettik. Bu ayrımlar sonradan ülkeyi karıştırmak isteyenlerin bahanesi oldu. Hepimiz vatan için mücadele ettik. GEMİ İYİ Kİ AKINTIYA KAPILMIŞUnutamadığınız bir anınız var mı? Komutanlarımız kendi aralarında konuşurken; ´Çıkarma gemimiz akıntıya kapıldı. Ancak çıkarma yapacağımız bölgenin alt kısmında gemiyi konumlandırıp iniş yapabildik. İyi ki de akıntıya kapılmışız. Yoksa Rum askerleriyle direk karşı karşıya gelecektik´ diyorlardı. Bende duyunca çok şaşırdım. Allah bizlere yardım etti. Biz bu mücadeleyi hem imanımızla hem de bileğimizle kazandık. BİRLİKLERİMİZ KARŞI KARŞIYA GELDİ Yanlış hatırlamıyorsam Angastina Bölgesinde bizim birliklerimiz karşı karşıya gelmiş. Tabi iki kuvvette Türk kuvveti ama birbirlerinin farkında değiller. Biri 28´nci Tümen diğeri de 29´ncu Tümendi. Tabi karşılıklı çatışma oluyor. Ben muhabereci olduğum için telsiz görüşmelerini takip ediyorum. Telsizden sürekli destek istiyorlar. Komutan telsizden; "Karşımızda çok güçlü bir kuvvet var. Çatışma devam ederse çok zayiat verebiliriz" şeklinde konuşmalar geçince biz anladık ki iki grup ta karşı karşıya gelmiş. Hemen telsizden uyarı yaptık. Facia yaşanmadan olay kapandı. GÜCÜ OLAN KAÇMIŞTI?Ev aramalarında nelerle karşılaştınız? Birinci ve ikinci harekat tamamlandıktan sonra biz ev temizliğine katıldık. Orada gördüm ki ayağı tutan kaçmış yaşlıların gücü yetmiyor zaten. Onları da biz esir kamplarına teslim ettik. Evlerde kalan Rumları toplamak için arama yaparken müstakil bahçeli bir eve girdik. Bahçede çamaşırlar vardı. Kadınlar yıkamış kuruması için asmış, sonra da çekip gitmiş. O zaman anladım ki savaşın kargaşanın ne kötü bir şey olduğunu. O evin kendi evim olabileceğini düşündüm. Sonra çamaşırları topladım orda bahçede yaktım.