At ile arpayı dövüştürdüler.

Göl ile balığı,

Su ile çiçeği

Renk ile kelebeği.

Kuş ile gökyüzünü

Düşman ettiler birbirlerine.

Ve

Kadın ile erkeği rakip edip bitmeyen bir yarışa soktular.

Kerem ile Aslı´yı

Ferhat ile Şirin´i

Leyla ile Mecnun´u

Kavga ettirdiler.

Ne sevgi kaldı,

Ne hürmet,

Ne de ülfet.

Öksüz kaldı sevdalar.

Yetim kaldı şiirler.

Boynu bükük adanmış bestelerin yerini;

Kavga, acı ve pare pare olmuş yürekler aldı.

Allah birbirlerini sevsinler diye yaratmıştı.

Dünyalık uğruna, birbirlerinin dünyasını yıkmayı seçti kulları.

Yazık ettiler,

Hem de çok yazık? (H.M.)