<p>Gündüz yerini bıraktıkça geceye,</p><p>Zannederim ki, insanlar yürümeyi unutur.</p><p>Kaldırımlar yalnızlıkta boğulur,</p><p>Gece yârenine kavuşur.</p><p> </p><p>Gece yerini bıraktıkça gündüze,</p><p>Zannetmem, şeref gerçek yok olur.</p><p>Sessizlik sevdanın acısında kaybolur,</p><p>Gündüz yâren yâr’a seyrolur.</p><p> </p><p>Ateş dumanını kattıkça havaya,</p><p>Gidemem, aşk sonsuzluğa kaybolur.</p><p>Sevgi aşktan kahrolur,</p><p>Buz erir deniz, deniz taşar sel olur.</p>