Sevginin yanlışlığı idi belki de aşk.
Acıyı kaldıramayan yalnız bir bedenden,
İmkansızı seven bir kalbe,
Korkusuzca vazgeçmek isteyen yoldu belki de.
Hayat denilen şey kısaydı.
Hayatım ise uzun yürek burkan bir sevda.
Kolaydı belki senin için vazgeçmek,
Gözlerinin kalbimdeki yerinden habersizken.
Karanlıktı odan, bir anda aydınlandı.
Kaderde vardı belki lakin neden?
Neden odanı aydınlatan ben değildim?
Yalnızlığını bitiren bir ışık bile,
Olamadım, olamadım...