Vakit sonbahar,

Şemsiyem kapalı,

Kulaklığım takılı,

Kırık kaldırım taşlarına basa basa,

Yürüyorum yağmurda.

Bulduğum her yaprak topluluğunu ezerek,

Su birikintilerine girerek ıslanıp,

Kirleniyorum usulca.

Karışamayan benden bana

Yavaşça karışıyorum.

***

SEVMEDEN YAŞLANMAK

Sürekli boşluklarda kayboluyorum.

Tam ben buyum kurtuldum onca şeyden diyorum,

Yeniden yine bir huzursuzluk bulutu ağlıyor tepemde.

Ne varlığını sağlayabiliyorum huzurun,

Ne de yokluğunu doldurabiliyorum.

Öylece sevmediğim şeyi yapmaya çalışıyorum.

Yaşamaya...