Mutluluk demiş şair son satırlarında,

Mutluluk tarafından terk edilmiş bedene.

Hayâsızca yağan yağmurun ardına saklanmış,

O güzel adın çil çil dökülmüş yere.

Hayatsızca yaşıyorum diye son kadeh,

Senin için kalkıyor tek içişimde.

Yoksun dedirtiyor bulutlar sana,

Ama bak ince taneli Yağmur’sun penceremde.

Helal belki mutsuzluk şu garip desine,

Gül’üm soluyor ellerimle.

Bahçemde yeşeren yabani otlar,

Düşüncelere benziyor, sevme ama ezme de.

Müsaadenle gidiyorum işte,

Unut istiyorum ama unutama yine,

Taşların arasından seslenirim belki diye,

Lalelerin olduğu yerde bekle,

Uzan öylece oraya,

Lale kokusunda karış toprağa,

Uyumak ne güzel şey deyip hiç uyanma hatta,

Kaderinin sonu yağmurlu bir lale gününde.