Onların ali hatırları için her şeyimizi değiştirdik.
Yazımızı, yazgımızı, çizgimizi...
her şeyimizi.
Onlarla aynı gün tatil yaptık.
Onlar gibi şapka geçirdik, frak giydik, fötr taktık.
Onlar gibi ölçtük, onlar gibi tarttık.
Sistem bırakmadık denemedik,
düzen koymadık öykünmedik.
Değerleri sıraya dizdik bir bir takas için.
Ölçümüze, tartımıza, yönümüze ve hatta donumuza kadar onlara benzedik.
Camileri kapattık, Kuranı yasakladık, ezanı değiştirdik
Beş bin yılık idealimizi terk edip, Batı medeniyetini! Türklerin yeni Kızılelma´sı olarak hedefe koyduk.
Hangi kuruluşları varsa girmeye,
Hangi birlikleri varsa dahil olmaya çalıştık.
Onlar gibi caz dinledik.
Acemi ve hoyratça olsa da; heykellerle donattık yurdun dört bir yanını.
Onların diliyle şarkılar besteleyip, yarışmalara katıldık.
Her fırsatta anlattık onlara, bizim de bir Avrupalı olduğumuzu.
Kadınlarımızın, nasıl iplerinden kurtulup, ne kadar özgür ! olduklarını göstermek için çırpındık, yarı çıplak katıldığımız güzellik yarışmalarında.
Ama fakat lakin...
Başındaki kamerası, üzerine ?Türk yok edici? yazdığı otomatik silahı ile Hıristiyan bir manyak;
camide ibadet eden yüzlerce insana binlerce kurşun saydırıp canlı yayınla katliam yaparken;
Murat Han´ dan Kosova´nın
Fatih Sultan Mehmet´ den İstanbul´un
1683 te geri döndüğümüz Viyana´nın bile hesabını sorup, intikamını alıyor;
Ayasofya´yı geri almak için yeminler ediyordu.
Hasılı...
ne yaparsanız yapın kaçamıyorsunuz
Görünmezde olsanız,
Yerin altına da girseniz,
göğe de yükselseniz,
Tarihin size verdiği görevden kaçamıyor, saklanamıyorsunuz. Batı, Müslüman deyince Türk´ü biliyor,
İntikam deyince akıllarına Türk geliyor.
Yani dostlar;
Eski hal muhal..
Ya ?sapımıza? sarılıp hiç olacağız,
Ya da ?kökümüze? sarılıp koç olacağız? (H.M)
