Sivasspor’un eski teknik direktörü Bülent Uygun, vefat eden kızı Tude Almina için duygusal bir mektup yazdı.
Sosyal medya üzerinden paylaştığı satırlarda, tarifsiz acısını, özlemini ve yıkılmışlığını gözyaşlarıyla dile getiren Uygun’un mektubu, binlerce kişi tarafından paylaşıldı.
Uygun’un yazdığı mektupta şu ifadeler yer aldı;
“Tude Alminam, bu sana yazdığım son mektup değil hele veda mektubu hiç değil! Tarifi imkansız bir acı içindeyim kalbimi de alıp gittin prensesim. Bu fani dünyadan ahirete göçüp gittin benim dünya güzeli meleğim. Tude Alminam cennet bahçelerinde seni yaradanıma emanet ettim babacım, nur içinde uyu kalbimin en güzel köşesindesin benim güzel bebeğim. Kaç defa yeniden yandı bu yüreğim babam felç olunca göz yaşlarıyla onu yıkar gizli gizli ağlar yeminler ederdim. Babamı kefenle görünce fani dünyada her şeyden vazgeçmiştim. Beni babasının soğuk yüzünü öpenler anlar ancak derdim. Şimdi senin o nur yüzünü görüp de acıyı kalbime gömdüm seni bana veren Allah’a hamd ettim seni ona emanet ettim ama acımı tarif edemiyorum yüreğim Volkanlar gibi bebeğim. Üzerine toprak atamadım tabutuna el veremedim beni affet bebeğim. Birlikte gülüp eğlenirdik şimdi için için ağlıyorum senin için benim güzel prensesim. Hayallerimiz için güçlü duruyorum kardeşin için senin için ve senin hayallerini başarmak için bebeğim. Neler yaşadı baban ne haksızlıklara uğradı yüreğim yangın yeri oldu her defasında söndürdüm de, bu defa senin acını söndüremedim dünya durdu gözümde o an dünyalar güzelim. Acı neymiş, acıtmak neymiş şimdi öğrettin. Kalbimi de yanında götürdün ya, ey benim dünya güzeli prensesim. Hayatım, soluğum, yaşama gücüm, nefesimdin. Şimdi cennet bahçesinde açan gül kokulu çiçek oldun sen bebeğim. Şimdi ne haldeyim biliyor musun sanki yetim kalmış öksüz kalmış mahsun bir adam gibi oldum. Beraber yemek yer, seninle gülüp eğnir hayaller kurardık ya aşk böceğim şimdi ben kiminle kimlerle dertlenip dertleşeyim ah be benim can güzelim. Seni Allah’a emanet ettim, o gonca güller açacak, cennet bahçesinde dualarla büyüteceğim seni kalbimde prensesim. Allah’ımın emanetiydin o yarattı seni bana hediye etti ve şimdi seni benden geri aldı. Küçükken saçını tararken seni okula götürüp getirirken hayaller kurardık hayallerimiz alev oldu külleri kalbime oturdu bunu bilesin. Hayalim seni beyaz gelinlik içinde görmekti maalesef beyaz kefenlere sararak gönderdim seni affet benim güzel meleğim. İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn.”
