Severim Dayı Kelimesini

Orhan Arslan
Orhan Arslan
Severim Dayı Kelimesini
18-03-2021
<p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">SİVAS İHL, Bu okulun &ccedil;atısının altından nice, Vatan evladı yetişti. Bu &ccedil;atının yapımını ve eğitiminin devamını sağlayan t&uuml;m hayırseverlerden &nbsp; ALLAH razı olsun... Bu okulun temeli ihlas ve samimiyet &uuml;zerine kurulmuştu. Sene 1962, Anadolu&#39;da a&ccedil;ılan ilk İmam Hatip Okullarından birisi idi. &nbsp;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Bug&uuml;n yıkılarak, yenisi inşa edildi. O binadaki yaşananlar da o anları yaşayanlar i&ccedil;in, artık hatıra olarak kaldı. Kimi zaman sevin&ccedil;li, kimi zaman h&uuml;z&uuml;nl&uuml;, kimi zaman hatırlanması cihana değer &nbsp; anılar... Ne hatıralarımız, yıkılan binanın enkazı altında kaldı.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Aynı zamanda O binada &ouml;ğretmenlik de yapmış, bir kardeşinizim... Hatıralarımız &ccedil;ok fazla...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Yıllar &ouml;ncesinde, Babalarımız ellerimizden tutup, bu okulun merdivenlerinden i&ccedil;eriye soktuğu zaman; manevi havanın &uuml;zerimize &ccedil;&ouml;kt&uuml;ğ&uuml;n&uuml; hissetmiştik. Yıllar boyu, sımsıcak ilişkilerle dolu; nice dostluklar yaşandı. Memleketin geleceğinde, bir yıldız olmak gayreti ile; nice dirsekler &ccedil;&uuml;r&uuml;t&uuml;ld&uuml;. &nbsp;&Uuml;lkemizin d&ouml;rt bir yanından gelen, &Uuml;lkemizin değişik coğrafyasının insanları, birbirleri ile kaynaştı. Hep, geleceğe odaklanmış, gen&ccedil; beyinler; hedefe kilitlenmişlerdi. Hedef belli idi. İnan&ccedil;lı Vatansever, Milletine hizmet aşkı ile dolmuş; kadroları yetiştirmek... Daha ne olsun ki...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">İşte, &nbsp;kendileri yatılı olan &Uuml;lkenin değişik coğrafyasından gelmiş, &nbsp; kardeşlerimiz de bu kutlu yolculuğun i&ccedil;erisinde olan dostlarımızdı. &nbsp; Onlarla kaynaştık, kavuştuk... Bir birimizle dost olduk. Evimizi, soframızı paylaştık... Sevin&ccedil;lerine, kederlerine ortak olduk... &Ccedil;&uuml;nk&uuml;, aynı yolun yolcusu idik... Kardeştik biz, kardeş... O sıcaklığı yaşamayanların anlayamayacağı kadar, kardeş... Onlarda şehrimizi &ccedil;ok sevmişlerdi. Hatta eski okul yıkılmadan 40 yıl sonra hem okulu hem şehrimizi ziyarete gelenler oldu.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Bug&uuml;n bu &ccedil;atıdan değişik mesleklere sahip, binlerce arkadaşımız mezun oldu. İ&ccedil;lerinden hayatını kaybeden arkadaşlarımız oldu. Hepsine ALLAHTAN rahmet dilerim, mekanları CENNET olsun...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">&Uuml;lke g&uuml;ndemine oturmuş nice arkadaşımız bu sıralardan ge&ccedil;ti... Nice mevki ve makamlara eriştiler...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Bir başka &ouml;zelliği de aynı aileden baba ve &ccedil;ocukların da aynı okuldan mezun olmak gibi, bir vasfa sahip olmalarıdır. Allaha ş&uuml;k&uuml;r benim iki &ccedil;ocuğum, bu okuldan mezun oldu...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Aldığımız eğitim sayesinde, y&uuml;klendiğimiz y&uuml;k&uuml;n ağırlığını hissettik... Hep birlikte bu sorumluluğu &ccedil;ok fazla olan y&uuml;k&uuml; omuzlamaya &ccedil;alıştık. Bu ama&ccedil;la gayret, &ccedil;aba sarf ettik. Umarım başarılı olmuşuzdur.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Okul sıralarında daha 11 yaşlarında başlayan, İmam Hatip Okulu eğitimi s&uuml;resince devam eden dostluğumuz, &nbsp;&Uuml;lkenin değişik &uuml;niversitelerinde, y&uuml;ksek okullarında olmamıza rağmen, devam etti. &nbsp;&Ccedil;&uuml;nk&uuml; bizim bir ortak bağımız vardı. &nbsp;Biz birbirimize destek olur, dayanak olurduk. Bir bardak &ccedil;ayın, bir selamın ne demek olduğunu, o g&uuml;nleri yaşayanlar bilir. Bizim İHL yi bitirdiğimiz yıllarda, &Ouml;nceden &Uuml;niversiteyi kazanan bazı kardeşlerimiz, kendilerinden sonraki arkadaşlarına y&ouml;nlendiricilik yapardı. &Ccedil;&uuml;nk&uuml;, mutlaka bilgili, donanımlı, tecr&uuml;beli birine ihtiyacınız olurdu. Kayıt, Tercih, Yurt, kredi, burs, yatacak yer, sıcak bir &ccedil;ay, sıcak bir kelam... Biz de &ouml;nceden gittiğimiz &Uuml;niversitede, &Uuml;niversiteyi yeni kazanan, gen&ccedil;lerimize m&uuml;mk&uuml;n olduğu kadar yardımcı olmaya &ccedil;alıştığımız i&ccedil;in; bize, hemşerilerimiz &#39;&#39;Dayı&#39;&#39; diye, hitap ediyorlardı. Pek severdim, bu hitap şeklini... Bir samimiyet vardı, Candan ve i&ccedil;ten s&ouml;ylenince; havası daha başka bir şey olurdu... Kimi zaman, Ağabey demekti, kimi zaman kardeş, kimi zaman dost... Ben ise; Y&uuml;rekten coşarak, yeğen, derdim... Bu &ouml;yle bir hal aldı ki; O yıllarda &Uuml;niversitede birlikte eğitime devam ettiğimiz bazı diğer şehirli olan kardeşlerimiz de bize &#39;&#39;DAYI&#39;&#39; diye hitap etmeye başladılar. B&ouml;ylece sayısız yeğene sahip olduk...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">B&ouml;ylece &Uuml;niversite yıllarımızda da candan, samimi, kader birliği ettiğimiz, yol arkadaşlarımız, dostlarımız, kardeşlerimiz oldu. Bu dostluklar, yıllarca devam etti.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Bu alışkanlığa kendimi &ouml;yle kaptırmıştım ki, &ouml;ğretmenlik yıllarımda &uuml;niversiteleri kazanan gen&ccedil; kardeşlerimize aynı heyecanla yardımcı olmaya, y&ouml;nlendiricilik yapmaya gayret g&ouml;steriyorduk. Onları &Uuml;lkenin değişik &Uuml;niversitelerine kayıt yaptırmaya g&ouml;t&uuml;recek kadar yakınlığımız vardı. Bu konuda edindiğimiz tecr&uuml;be ve birikim ile, bu g&ouml;revi; bu &ouml;ğrenci kardeşlerimize, her alanda yapmaya, yardımcı olmaya devam ediyorduk... &nbsp; &nbsp;&Uuml;niversite yıllarındaki bu olayları onlara anlatıp, bana &#39;&#39;Dayı&#39;&#39; diye hitap eden arkadaşlarımız olduğunu s&ouml;yleyince; O gen&ccedil; dostlarımızda bize &#39;&#39;Dayı,&#39;&#39; diye hitap etmeye başladılar...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Benim i&ccedil;in, &ccedil;ok anlamı, &ccedil;ok sıcak bir kavram idi. O, Dayı, kelimesinin bana kattığı hazzı, bıraktığı izi, hala canlılığını koruyan anılarını, kelimelerle ifade edemem... Evet, DAYI, DİYE SESLENEN S&Ouml;ZLERİN İFADESİNİ, bize kattığı mutluluğu, hazzı, kimi zaman mahcubiyeti, anlamak i&ccedil;in; Yaşamak lazım, Yaşatmak lazım...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">G&uuml;zel g&uuml;nlerdi Vesselam...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">T&uuml;m g&uuml;zel dostlara SELAM &nbsp;OLSUN...</span></span></p>
ÖNCEKİ YAZILARI
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?