Erkeklere modernlik, çağdaşlık adı altında önce kaşlarını aldırttılar.

Sonra moda denilen canavar onlara; pembe, mor, kırmızı ve çiçekli gömlekler ile daracık pantolonlar ile

babet çorap ve rengarek ayakkabıları giydirdi…

Tabi televizyonlar boş durur mu

Sürekli "ayol, cicim, şekerim, bebiş vs" diyen kadınsı erkekcikleri sundular ekranlarda.

Ve

İnsanları bunlara alıştırıldı.

Sokakta kadın mı, erkek mi olduğu belli olmayan kalın sesli, kocaman elli, iri vücutlu kadınsılar dolaşmaya başladı. Kimse de onları garipsemedi.

...

Kadınlara özgürlük adı altında evliliği zulüm gibi gösterdiler.

Evlilikten, eşten, çocuktan soğuttular önce.

"Güçlü kadın, kendi ayaklarının üzerinde duran kadın" sloganlarıyla kadını evinin kraliçesi olmaktan çıkarttılar sonra...

"Erkeğin yaptığı her şeyi sen de yaparsın. Yapmalısın" algısıyla aslında kadını gücünün yetmeyeceği kadar ağır işlere zorladılar.

Parası olan kadın erkeğe ihtiyaç hissetmemeye başladı. (İstisnalar hariç)

Oysaki parası varken de bir kadının bir erkeğe ihtiyacı vardı...

Saygıyı, sevgiyi ve güveni unutturdular kadına.

"Abicim" diyen kadınlar türedi sokakta.

Kimse de garipsemedi...

Ve gıdalar...

Dizilerde, filmlerde verilen algılar yetmezmiş gibi bir de yediğimiz hazır gıdalar ve içecekler ile resmen genlerimizi değiştirdiler.

Duyarlılığımızı bitirdiler.

Görüyoruz ama tepki vermiyoruz.

Kalben buğz ediyoruz ama bir kişiyi de bilinçlendirmek için kılımızı kıpırdatamıyoruz.

Silkelenmek gerekiyor.

Toplu halde uçuruma gidiyoruz.

Tabi tüm dünya olarak gidiyoruz.

Ama biz şu an için ülkemizi kurtarmak için adım atmalıyız.

Sağlam karekterli eğitim uzmanları anaokullarından başlayarak bu gidişatın yanlış olduğunu, cinsiyetsiz insanın olmayacağını ve herkesin kendi cinsiyetine sahip çıkması gerektiği anlatmalı.

Öğretmenlerimiz de bu sorumluluğu almalı.

Keskin çizgiler ile "Kadının sadece kadın, erkeğin sadece erkek" olduğunu anlatmaları lazım.

Anne babalar olarak bizler de evlerimiz de aynı sorumluluğu almalıyız.

Ve aile kavramının içini doldurmamız lazım.

Sağlam ailelerde sağlam bireylerin çıktığını unutmayalım.

Son kale ailemiz çünkü.

Aile biterse emin olun toplum çöker...

(Safiye ÇETİNKAYA)