Anne ve Baba Duasından Daha Koruyucu Bir Kaza Sigortası Bulamazsınız

Orhan Arslan
Orhan Arslan
Anne ve Baba Duasından Daha Koruyucu Bir Kaza Sigortası Bulamazsınız
26-04-2021
<p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Y&Uuml;CE &nbsp; &nbsp;ALLAH &nbsp; BUYRDU &nbsp;İSRA 23. &nbsp;AYET; &nbsp;&#39;&#39;Rabbin yalnız kendisine kulluk etmenizi ve ana-babaya iyilik yapmanızı kesin olarak emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlılık &ccedil;ağına erişirlerse sakın onlara &ldquo;&Ouml;f!&rdquo; bile deme, onları azarlama, onlara g&ouml;n&uuml;l alıcı tatlı ve g&uuml;zel s&ouml;z s&ouml;yle!&#39;&#39;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">AHKAF &nbsp;15. &nbsp;AYET; &#39;&#39; Biz insana anne babasına en g&uuml;zel şekilde davranmasını &ouml;nemle emrettik. &Ccedil;&uuml;nk&uuml; annesi onu nice zahmetlere katlanarak karnında taşımış ve nice g&uuml;&ccedil;l&uuml;klerle doğurmuştur. &Ccedil;ocuğun ana karnında taşınması ve s&uuml;tten kesilmesi otuz ay s&uuml;rer. Nih&acirc;yet insan g&uuml;&ccedil;l&uuml; kuvvetli &ccedil;ağına erişip kırk yaşına varınca ş&ouml;yle der: &ldquo;Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimetlere ş&uuml;kretmeyi ve seni hoşnut kılacak s&acirc;lih ameller işlemeyi bana nasip et. Soyumdan gelenleri de s&acirc;lih insanlar yap. Tevbe edip senin kapına d&ouml;nd&uuml;m ve ben tam bir teslimiyetle sana boyun eğenlerdenim.&rdquo;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">HZ. &nbsp;PEYGAMBER &nbsp;BUYURDU; &#39;&#39; &ldquo;Ana-babasına iyilik edene ne mutlu! Allah Te&acirc;l&acirc; onun &ouml;mr&uuml;n&uuml; ziy&acirc;deleştirsin!&rdquo; (Heysem&icirc;, VIII, 137)</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">&ldquo;Makb&ucirc;l olduğunda ş&uuml;phe bulunmayan &uuml;&ccedil; du&acirc; vardır:</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Babanın &ccedil;ocuğuna du&acirc;sı; mis&acirc;firin du&acirc;sı; mazlumun du&acirc;sı.&rdquo; (Eb&ucirc; D&acirc;v&ucirc;d, Vitr 29/1536; Tirmiz&icirc;, Birr 7/1905, Deav&acirc;t 47; İbn-i M&acirc;ce, Du&acirc; 11)</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">ŞU &nbsp;M&Uuml;BAREK &nbsp;G&Uuml;NLERDE &nbsp;ANNE &nbsp; VE &nbsp; BABA&#39; ya h&uuml;rmeti bir kez daha hatırlayalım istedim. Allah kimseyi ANNE VE &nbsp;BABASININ duasından nasibini almamış &nbsp;insanlar eylemesin...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Aşağıda &nbsp;sosyal paylaşım sitelerinden paylaşılan &nbsp;bir annenin &nbsp;mektubu &nbsp;isimli &nbsp;paylaşımı &nbsp;yayınlamayı uygun g&ouml;rd&uuml;m. Umarım insanlarımız &nbsp;ibret alır...</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">***</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">&#39;&#39;ADI &nbsp; HUZUR &nbsp; &nbsp;EVİ;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">(5 senedir huzurevinde yaşayan bir annemizin kaleminden duygusal bir hikaye..)</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler &uuml;lkeme. İ&ccedil;ine &ouml;m&uuml;rlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hi&ccedil; uğramadı oraya. Eskiden yaşlılarımızı kapatmazdık başka yerlere. Onların y&uuml;z&uuml; suyu h&uuml;rmetine belalar def oluyor der, onları nimet bilirdik. Boyunlarını b&uuml;k&uuml;k bırakmazdık.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Dışarıdan huzurlu gibi g&ouml;r&uuml;nen, bu sessiz sakin binalarda, ne fırtınalar kopuyor kim bilir. Ka&ccedil; anne anlatmak, haykırmak istedi duygularını, ka&ccedil; anne yazmak istedi bilinmez. O annelerin adına yazdım bu satırları. Bu mektup huzursuz odalardaki y&uuml;reği yorgun annelerin sessiz &ccedil;ığlıklarıdır&hellip;.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Takvime baktım da 5 sene olmuş buraya geleli. Nasıl ge&ccedil;ti o 5 sene bir de bana sor. &Ccedil;ok bakmıyorum takvimlere. İ&ccedil;im sıkılıyor, zaman ge&ccedil;miyor. Eskiden su gibi akıp ge&ccedil;iyor zaman derdim. Şimdi &ouml;yle d&uuml;ş&uuml;nm&uuml;yorum. Demek insan mutluyken &ccedil;abuk ge&ccedil;ermiş zaman. Hapishanedekileri şimdi daha iyi anlıyorum. Beni buraya bıraktığın g&uuml;n anneler g&uuml;n&uuml;yd&uuml; hatırlıyor musun? O g&uuml;nden beri anneler g&uuml;n&uuml; denen g&uuml;n benim i&ccedil;in daha da bir anlamsızlaştı. Her sene bug&uuml;n anne olmak ayrı bir acı veriyor bana&hellip;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Sen k&uuml;&ccedil;&uuml;k bir &ccedil;ocuktun daha. Hi&ccedil; bir yere bırakmazdım ben seni, &ouml;yle savunmasız, &ouml;yle masumdun ki, kimselere g&uuml;venip yollamazdım. Yanımdan hi&ccedil; ayırmazdım. Şimdi beni nasıl olup da tanımadığın insanlara teslim ettiğini d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum. G&ouml;zden &ccedil;ıkarılmış eski bir eşya gibi hissediyorum kendimi. Yıpranmış, işe yaramaz. Kırgınlık mı? Belki, kırgınım biraz&hellip;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Ge&ccedil;en g&uuml;n eski komşumuz Mevl&uuml;de teyzenin kızı Ş&uuml;kran geldi. Yolda g&ouml;rm&uuml;ş seni. &ldquo;Neden bıraktın anneni&rdquo; diye sormuş sana. &ldquo;Kendisi istedi&rdquo; demişsin. &ldquo;Maaşı da var bakıyorlar, yeri sıcak, her işi g&ouml;r&uuml;l&uuml;yor i&ccedil;im rahat&rdquo; demişsin. Kendim istemiştim evet, bazen naz yapma kabilinden &rdquo; Yaşlanınca huzurevine g&ouml;nderin beni, kimseye y&uuml;k olmak istemem&rdquo; derdim. Ama i&ccedil;ten i&ccedil;e hi&ccedil; konduramazdım bu durumu, ne kendime, ne sana. &ldquo;Bırakmaz beni bir yere&rdquo; derdim. Tıpkı k&uuml;&ccedil;&uuml;kken benim seni bırakmadığım gibi, beni hi&ccedil; bırakmazsın sanırdım.</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Yaramaz bir &ccedil;ocuktun sen. Yerinde duramayan serseri bir mayın gibiydin. Ka&ccedil; kez ısırdım dudaklarımı sana bağırmamak i&ccedil;in, ka&ccedil; kez sıktım yumruğumu vurmayayım diye. Ama hi&ccedil; vurmadım sana, hi&ccedil; kırmadım kalbini&hellip; Komşulardan biri sana &ldquo;&ccedil;ok yaramaz&rdquo; dedi diye aylarca onun y&uuml;z&uuml;ne bakmamıştım. Kimse laf s&ouml;ylemesin, incitmesin isterdim. Tahamm&uuml;l edemezdim sana dikilen sert bir bakışa bile&hellip;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif">Ge&ccedil;en g&uuml;n bana &ldquo;bunak kadın&rdquo; dedi bakıcının biri. Hasta bezini lavaboda unutmuşum. Arada oluyor tutamıyorum diye vermişlerdi. Diğerleri de duydu ya, nasıl utandım bir bilsen&hellip; Daha ne laflar s&ouml;yl&uuml;yorlar da dilim varmıyor s&ouml;ylemeye. Kırar mıyım, incitir miyim diye kim d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yor ki? &Ccedil;ok hassastım eskiden bilirsin, &ccedil;abuk alınırdım. Hem benden titizi mi vardı? Kimselerin işini beğenmezdim. Şimdi yemek yerken bile yoruluyorum, &uuml;st&uuml;me d&ouml;k&uuml;yorum. Bazen yatarak kılıyorum namazlarımı. Secdeye başımı koyup uzun uzun &ouml;ylece kalmayı ne &ccedil;ok &ouml;zledim&hellip;</span></span></p> <p style="margin-left:0cm; margin-right:0cm; text-align:justify"><span style="font-size:11pt"><span style="font-family:Calibri,sans-serif"><strong><em>Devam edecek&hellip;</em></strong></span></span></p>
ÖNCEKİ YAZILARI
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?