Gece ayaz gök siyah bir dağ başı kalmışım
Harfleri karıştırıp yüz bin ünlem almışım.
Bilmem acep ne zaman çıkacak bu yol düze
Ben bahar sandım yine düştüm bence bir güze
El soğuk ayak çıplak varlığım karanlıkta
Yokluğum da kayboldu yanan bir samanlıkta
Adımı hece hece söyleyerek unuttum
En ayık hallerimi boşver deyip uyuttum
Namlusu tutuk silah içinde bir tek kurşun
Deli olmuş bekliyor farketmez biri vursun
Ağaçlar çıldırıyor şiddetinden rüzgârın
Işık sarhoş yansıyor üstünde yağan karın
Sessizlik bir ses ile delinirken uzakta
Gölgeler bile düşman dost bekliyor tuzakta
İçimde bir okyanus Hakk'tan kurmuş rıhtımı
Ruhuma değen O el sıvazlıyor sırtımı
Ölüm öyle yakın ki ötelerde yaşamak
Sevmekmiş işin sırrı her aşk meğer basamak
Kaderde varsa yazı uçsan da kaçılır mı?
Maddesi ayan kulun manası açılır mı?
LEYLİFER
