Aydınlık Geleceğin Anahtarı

Yaşantımızın, düşüncelerimizin, davranışlarımızın ve hatta kişiliğimizin gelişiminde ve oluşumunda büyük bir rol oynayan önemli bir etken vardır. Bu etken bizi diğer insanlardan ayıran önemli bir kriterdir. Peki bu etken nedir?  Bu etken eğitimdir! Eğitim, bireyin geleceği konusunda büyük bir rol oynar. Alınan eğitim yeterli olmaz ise birey kendini geliştiremez. Kendisine ve topluma bir fayda sağlayamaz. Aksine topluma zarar verir. Bu durum toplum geneline yayılır ise o toplumun bulunduğu ülkeyi tabiri caizse 3. Dünya ülkeleri sınıfına sokar. Gelişmemiş, güçlenmemiş, sömürüye hazır ülkeler arasına. Atatürk’ün bu konuda şöyle bir sözü vardı; ‘’Eğitimdir ki bir milleti; ya hür, bağımsız, şanlı, yüksek bir topluluk halinde yaşatır ya da esaret ve sefalete terk eder.’’ Bu size biraz abartı gelmiş olabilir ama inanın öyle değil. Toplumu düzeltmek istiyorsak öncelikli olarak toplumun en küçük parçası bireyden yani kendimizden başlamamız gerekir. Bu durum da ancak eğitim ile çözülür. Eğitim öncelikle ailede başlar. Eğitim sadece okumak değildir. Eğitim düzgün ahlak, terbiye ve diğer insanlara karşı nasıl davranılacağının öğrenilmesidir. Bütün bunlar bireyin gelişiminde ve karakterinde büyük rol oynar. Aile içi eğitimin önemini buradan çok rahat anlayabilirsiniz. Aileden sonraki en büyük etken okul ve öğretmenlerdir. Yaklaşık olarak bir bireyin ortalama okul eğitimi 16-17 yıl sürebilir. Bu yılların bireye katacağı birikimler o kişinin geleceğini şekillendirmede büyük rol oynayacaktır. Ancak eğitim bunlar ile sınırlı değildir. Kişinin kendini geliştirmesi de büyük önem taşır. Kişisel gelişim merak ile başlar. Bu merakın giderilmesi için kitap okunur, araştırılır, tartışılır ve hatta gezilir.  Kitap okumak insanların hayal dünyasının genişletir. Farklı durumlarda düşünülemeyecek çözümlerin düşünülmesini sağlayabilir. Bakış açısını değiştirir. Araştırmak yeni bilgilere erişmek ve yeni kapıların açılması demektir. Tartışmak diğer insanların görüşlerini öğrenip farklı çıkarımlar yapmak demektir. Tartışmak beraberinde saygıyı getirir. Çünkü ne kadar farklı olursa olsun farklı düşüncedeki bir insana düşüncelerini anlatma özgürlüğünü vermemiz gerekir. Gezmek demek farklı kültürleri, farklı dilleri öğrenmek demektir. Bu insana bakacağı bir sürü pencere sunar. At gözlüklerini ortadan kaldırmaya teşvik eder. Bu kriterlerin birleşiminden yeterli düzeyde eğitim alanlardan ortaya, topluma ve kendisine faydalı olmak isteyen, sorunları çözüme ulaştıracak bireyler çıkmaktadır. Bu bireylerde yaşadığı toplumu üst seviyelere çıkartabilecek potansiyele sahiptirler. Ama eğitim almamış, kendini geliştirmemiş olan bir insan vardır. Cahil insandır. Cahil insanların en belirgin özellikleri sabit fikirlidirler, az düşünür çok konuşurlar ve her şeyi bilirler. Onlar ile konuşmak ve bir konuda tartışmak neredeyse imkansızdır. Bir söz vardır belki bilirsiniz ‘’ Bir delil ile kırk alimi yendim ama kırk delil ile bir cahili yenemedim ‘’ diye. Aynen öyle olur. Cahil ile sohbet insanı yorar. Mümkün olduğunca uzak durmanızı tavsiye ederim. Ancak eğitim hakkından mahrum bırakılanlarda var. Hiç kimse eğitim hakkından yoksun bırakılamaz. Anayasamızın 42. Maddesinde ‘’ Kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz.’’ ifadesi yer almaktadır. Ama özellikle kız çocukları bu konuda mahrum bırakılıyor.  Ekonomik Kalkınma ve İş birliği Örgütü’nün (OECD) verilerine göre, Türkiye’de eğitimine devam edemeyen 15-19 yaş arası kadınların toplam nüfusa oranı yüzde 24,5 iken aynı yaş aralığında erkeklerin oranı yüzde 12,6. Bu durum bölgeler incelendikçe daha da ortaya çıkıyor. Bu kızların eğitime ulaşamamasının sebebi ise genellikle yoksulluk, ailelerinin izin vermemesi veya evlilik nedeniyle yarıda bırakmak zorunda kalıyor. Çok kötü bir durum. Ancak bir de maalesef eğitimin ulaşamadığı insanlar var. Yeterli imkanlara sahip olamayan bazı kişiler eğitimden mahrum kalıyorlar. Özellikle uzaktan eğitimin yapıldığı bu dönemlerde buna fazlasıyla şahit oluyoruz. Yeterli araç-gereci ve maddi imkânı olmayanlar bu eğitimden fayda sağlayamıyorlar. Bu sebeple bu kişileri en önemli haklarından mahrum kalıyorlar. Bu sorunu çözecek mevki ise devletin kendisidir. Eğitimde fırsat eşitsizliği kenara atılacak bir problem değildir. Ve bu eğitimi herkese ulaştırmak devletin en önemli görevlerinden biridir. Kız-erkek, zengin-fakir ayrımı yapılmadan herkesin eğitim görmesi şarttır. Eğer kendimizi ve ülkemizi daha iyi yerlerde görmek istiyorsak bunun tek yolu eğitimdir. Eğitimi her konuda desteklemeli ve bu konuda gerekli her türlü adımı atmalıyız. Çünkü Atatürk’ünde dediği gibi ‘’ Eğitim, kültür ve bilgi aydınlığa açılan en geniş penceredir.’’