Sen mâna güneşi, âlemin tek rehberi 
Lütfeyle bizlere iki cihan Peygamberi 
Firdevsi âlâda bu gözler seni görmek ister 
Bu beden, bu ten yolunda ölmek ister
 Uğrunda öleyim varayım huzuruna yüzü ak 
Vuslatala bile mi Ya Rab bu ızdırap, bu firak  
Bedenim dolaşırken küre- i arzda yalnız ve avare 
Ruhum aşık olmuş Muhammed Mustafa adlı o yâre 
Gönlüm düşmüşken bu derin derde müptelâ
Adını işitince titrer efendim, yer, gök ve arşı-âla 
Alemler hatrına yaratıldı ezelden 
Sen gittin efendim ne gelir elden 
Deruni bir tutku bu benim sana duyduğum 
Kurân – sünnet çizgisi tüm kalbimle uyduğum
Sevmiş, övmüş yaratmış , yardan cenabı Allah 
Fikana düçar olmak korkusuyla çekerim ben ah!
Hicretim sana kavuşmak içinde gittiğim her yerde diyarda 
Uzatma sürgünümü ötelerden gülümse yar 
Ümetim dedin her dem, o vakar sessizliğinle 
Yürürken Yaradana sen bütün benliğinle 
 Asırların ötesinden sesleniyorum sana 
Gül Muhammed Mustafa şefaat et sen bana 
Uğrunda öleceğim andım olsun Allah’a.