Yoklukla sınanan dedelerimizin kazandığı imtihanı, varlıkla sınanan bizler kaybettik.

Onlar lokmalarını bölerek, sırt sırta vererek, imece ile vücut bularak, bir evde pişeni kırk eve pay ederek;

Bir olmasını, iri olmasını, diri olmasını bilerek kazandılar.

Biz

Önce şımardık

Sonra israf ettik

Devamla bencilleştik

Ve sonunda

Kimsenin kapısını çalmaz hale gelip, darmadağın olduk.

- Dedelerimiz neşe içinde soğan ekmeği paylaşıp şükrederken;

Bizler pirzola yerken somurtuyor ve şükretmiyoruz.

- Onlar eşek sırtında türkü söyleyip selamlaşa selamlaşa giderken; bizler lüks arabalarda, kırk kişiyle hırlaşıp, seksen kişiyle küfürleşiyoruz.

- Onlar metanetle sabredip vakur davranırken, bizler parlamaya bahane arıyoruz.

Örnekler çoğaltılabilir.

Dua edelim de;

Allah,

Varlıkla imtihanını kaybeden bizlere, Dedelerimiz gibi yokluk göstermesin.

Yoksa

Din ve töremizden güç alarak her zorluğu aşan dedelerimize kıyasla;

Yüz üstü kapaklanır ve pusulasız gemi gibi döner dururuz...