28 Şubat belgeselini bir kez daha seyrettim.
Çok yakından şahit olduğumuz o akıl dışı, hukuk dışı, haydutluk günlerini hatırlayıp, adeta yeniden yaşayarak, iliklerime kadar öfkelendim, sarsıldım ve gerildim.
Evet evet...
Biz kesinlikle, doğru ve tam olmamız gereken yerdeyiz...
Bizim alnımız ak, yolumuz Hak.
O gün, Milli İradenin seçtiği meşru ve çok da başarılı hükümeti, cerbeze ile devirip, güçleri yetse Başbakanı ipe çekecek kökü dışarda azgınlarla, bugün; tıpkı hafızasını kaybetmiş bir mankurt gibi, kol kola yürüyüp, iş tutanlar utansın...
***
Bana ne senin imanından,
Ahlakın yoksa.
Bana ne senin ibadetinden...
Ben senin, ne ihlasını bilirim ne ihsanını.
Ben Ahlakına bakarım.
Kaba saba konuşuyor, saygısız davranıyorsan.
Çevreyi kirletiyor, çöp savuruyor, etrafı öylece bırakıyorsan.
Trafikte saldırganlaşıp, elini kornadan çekmiyorsan...
Bana ne senin evradından zikrinden, evladına şiddet uyguluyor, hanımına el kaldırıyorsan.
Kaldırımı işgal edip, milletin hakkını gasp ediyorsan.
Mera sürüyor, kaçak su, bedava elektrik kullanıyor, vergi vermiyorsan.
Bana ne senin umrenden haccından, kısa günde kırk gönüle zarar veriyorsan.
Bana ne senin Müslümanlığından, yaratılmışı sevmiyorsan, yaratanın hürmetine.
İman Allaha, Ahlak kullarına karşı durumunu ve duruşunu ifade eder.
Boşuna mı söyler koca yunus:
"Bir kez kalp kırdın ise, kıldığın namaz namaz değil"
Ve bilir misin
“Din güzel ahlaktır" buyurur, güzel Ahlak timsali sevgili peygamberimiz
Bana senin imanın değil arkadaş, Ahlakın lazım.
Hoş, Ahlakı olmayanın imanı da kamil olmaz ya.
