Günlerden sensin Anam, aylardan sen
Çoğun içindeki azı özledim.
Gözelerde akan sen, çaylarda sen
Seninle baharı, yazı özledim.
Koyun sağar, ben tutardım başını
El bir iken, sen savardın beşini
Ayağından sor, toprağını taşını
Yolda bıraktığın izi özledim.
Her nerde lazımsan orda hazırdın.
Darda kalmışlara sanki hızırdın.
Pernekler içinde bilki vezirdin.
Sürüyü, davarı, yozu özledim.
Ömür geçer, aylar bir gün olurmuş
Dişler dökülür, saçlar yün olurmuş
Damlar eskir, girilmez in olurmuş
Peşinde tavuğu kazı özledim.
Yorulmazdın iş kaçardı önünden.
Çalışırdın geçmiş gibi canından.
Tepe tepe ekmek pişen elinden,
Tandırda tezeği közü özledim.
İnsan meçhul yolcu, hayat acaip
Mazisi uçar kuş, atisi garip
Kundaklardın, sıkı sıkıya sarıp
Höllük belediğin bezi özledim.
El girince bozuldu bak kafalar
Her birinde ayrı ayrı havalar
Issız gayri, aralıklar sofalar.
Sofra başındaki bizi özledim.
Anam dünya durdukça dur sen hemi
Seni ben çok üzdüm, affeyle beni.
Bir değil her gün taç ederim seni.
Sana eylediğim nazı özledim...
