Afet Bilinci!

<p style="text-align:justify;">Avrupa ülkelerinin birçoğunda; mesela Almanya'da, anaokulundan itibaren, doğal afetlere karşı vatandaşını her yönüyle eğiten devlet, 7’den 70’e herkese şu bilinci veriyormuş;</p><p style="text-align:justify;">"Yangın, sel, deprem gibi büyük afetler olduğunda, sen başının çaresine bakacak ve hayatta kalmak için gerekli tüm hazırlığı ve tedbiri kendin alacaksın.</p><p style="text-align:justify;">Zira, ilk üç gün devlet yanında olmayacak…"</p><p style="text-align:justify;">Bu bilinç içinde olan her Alman, buna göre davranır ve devlete değil, önce kendine güvenirmiş.</p><p style="text-align:justify;">Biz ise bir afetten; değil üç gün, üç dakika sonra "Nerde bu Devlet" diye feryadı basıyoruz.</p><p style="text-align:justify;">Bu meselenin tahlili, sosyolojik bir çalışma gerektirir elbette.</p><p style="text-align:justify;">Ama zannımca, her şeyi devletten bekleme alışkanlığımız, kodlarımıza öylesine işlemiş ki, adeta çorabımızın kaybolan tekini bulmayı bile devletten bekliyoruz...</p><p style="text-align:justify;">Devletiyle, halkıyla o kadar çok eksiğimiz var ki.</p><p style="text-align:justify;">Yani,</p><p style="text-align:justify;">Deve misali, nerdeyse hiç doğru bir yerimiz yok...</p>