"Güllü diba giydin amma korkarım azar eder.
Nazeninim saye-i harı güllü diba seni"
Gül desenli elbise giymişsin amma gül dikenlerinin gölgesi, nazenin bedenine zarar verir diye yüreğim ürperiyor... seviyesinden çakıldık buralara.
Yar dediklerimizi, şerha şerha yarmaktan çekinmeyen birer canavara dönüştük şimdi.
Köy kavgalarına şahit olmuştum eskiden;
Bazı kendini bilmez kadınlar da kavgaya karışınca, erkek karşılık vermez, en kötü;
"Bacım sen dur, benim derdim kocanla" der idi.
Şimdi yarenine bıçak çeken, kurşun sıkan oksijen israfı sürüngenler dolu ortalıkta.
Kaldı ki elin karısı kızı...
Duvara tosladık dostlar duvara...
Nerden tutsak elimizde kalıyor.
Erkeğimiz bozuldu.
Kadınımız bozuldu.
Çocuğumuz, yaşlımız, gencimiz bozuldu...
Ağacımız, kurdumuz kuşumuz bile eski huylarında değiller artık...
Ar ve haya timsali kızlarımızın yerini; erkeğe benzemek yarışındaki ucubeler almaya;
"Yüzünde göz izi var sana kim baktı yarim" diye titreyen erkeğin yerini de; sevdiğinin en mahrem görüntülerini dünyaya servis eden deyyuslar doldurmaya başladı...
Aman efendim aman, galiba ahir zaman...
