ANNEMİN GÜNLÜKLERİ (23)
28/AĞUSTOS/1958 İSTANBUL
“Bugün çorbacı yine insan ile doldu taştı.
Dağ gibi yığılmış bulaşıkları yıkamaktan yoruldum. Ancak TANRIMA şükürler ki şikayetçi değilim.
Derviş Efendi hakkımdan fazlasını veriyor.
Bulaşıkları yıkarken DERVİŞ EFENDİ zemine bulaşık haneye indi. Duvar kenarında keçi derisinden taşlanmış “NAMAZLASINI” sererek öğle namazına başladı.
Bu ihtiyar namaz kılarken, etrafa bir huzur yayılıyor TANRIM…
Namazı bitince, uzunca duaya durup TANRI ile konuşmasını hiç kaçırmıyorum...
Suyu kısıp bulaşıkları bırakarak, bu ihtiyarın dudaklarından dökülen sözleri yüzlerce defa duydum.
Ve bugün yine duydum.
Derviş Efendinin, ellerini Tanrıya açarak “Allah'ım beni bana bırakma, beni bana bırakma” diye gözyaşları dökmesi, tüylerimi diken diken etti yine...
(Not: Sanat tarihçisi olan Elenora BALCİS, anne ve babası Suşehrili Rum kökenli bir hemşerimiz. Yeni Zelanda'da yaşıyor.
Annesinin, İstanbul’da tuttuğu günlüklerinden bölümler göndermekte.)”
(SİVAS POSTASI)
