"Sözüne şeker attım"
Ya da
"Sözünü bal ile kestim" derdi eskiler...
Sohbette söz almak isterken.
Hem konuşanı sonuna kadar dinler, hem de söz alırken naif bir hamle ile diyeceklerini de derlerdi.
Şimdi;
Ben seni dinledim ile başlıyor, sözüm üstüne söz olmaz kabilinden "nokta" diyerek bitiriyoruz.
Ne kimseye sabrımız kaldı ne de kimsenin fikrine tahammülümüz.
Sohbeti olmayan, muhabbeti bilmeyen bir zihniyete evrildik.
Evrildikçe çevrildik,
Çevrildikçe devrildik...
