Aslında öyle planlanmıştı onlarca yıl önce.
Tıpkı; yanı başlarındaki insan kıyımına kör, kolları bacakları kopartılan çocuk çığlıklarına sağır ve medet bekleyen mazlumlara karşı dilsiz Arap Ülkeler gibi...
Türkiye’de köşesine sinip, ses çıkaramayacaktı.
Ve canları istedikçe başlatıp, yorulunca ara verecekleri Müslüman katliamına, tıpkı bir ahraz gibi suskun, sessiz ve sağır olacak ve bir gün sıranın kendisine gelmesini bekleyecekti...
Ama hesapları şaştı.
Senaryoları akamete uğradı.
Kurguları tutmadı.
Topuğundan saçına kadar düşmanına benzetilmeye çalışılan;
Dünyanın efendiliğinden, Batı'nın ve Batılın köleliğine terfi ettirmek! için; Dininden diline, tarihinden töresine, sazından sözüne kadar... Her şeyi işportaya çıkarılan Anadolu irfanı, pes etmedi...
Ne yapsalar da o gavurlara benzemedi.
Şeklen bazen itaat etti ama ruhunu asla teslim etmedi.
Dinine de sahip çıktı, diline de.
İmanına da sahip çıktı irfanına da.
Ahlakını da terk etmedi, vicdanını da...
Ve tüm bu kurguların ileri karakolu olan odakları alaşağı edip başından defetti ve bir daha da getirmedi...
Çok yakında yine olduğu gibi; bazen akıl tutulmasına uğrayan "İçimizdeki Beyinsizler"in desteğiyle iktidara ramak kalsalar da asla muvaffak olamadılar ve olamayacaklar...
Ve bu sayede; İslam ve insanlık düşmanı kafirin kıyım planının önünde tek yürekli ses, yine ve sadece Türkiye'mizden geldi.
Yine de öyle olacak.
Biz, zalime karşı mazlumun yanında durup, her gür ses çıkarttıkça, onlar kudurmaya, ellerini parmaklarını ısırmaya devam edecekler.
Bu sesi kesmek için uzun planlar yapıp; biri bitmeden diğerini sahneye koydukları; Darbe, Kaos, Kavga... çıkarsalar da nafile.
Tarihte bıraktığı kılıcını yeniden kuşandı bu millet...
Kıyamete kadar bırakmamacasına...
