Yoklukla sınanan Dedelerimizin kazandığı imtihanı, varlıkla sınanan bizler kaybettik.

Onlar lokmalarını bölerek, sırt sırta destek olarak, imece ile vücut bularak, bir evde pişeni kırk eve pay ederek...

Bir olmasını, iri olmasını, diri olmasını bilerek kazandılar.

Biz

Önce şımardık

Sonra israf ettik

Devamla bencilleştik

ve sonunda

kimsenin kapısını çalmaz hale gelip, darmadağın olduk.

- Dedelerimiz neşe içinde soğan ekmeği paylaşıp şükrederken;

Bizler pirzola yerken somurtuyor ve şükretmiyoruz.

- Onlar eşeksırtında türkü söyleyip selamlaşa selamlaşa giderken; bizler lüks arabalarda, kırk kişiyle hırlaşıp, seksen kişiyle küfürleşiyoruz.

- Onlar metanetle sabredip vakur davranırken, bizler parlamaya bahane arıyoruz.

Örnekler çoğaltılabilir.

Dua edelim de;

Allah,

varlıkla imtihanını kaybeden bizlere, Dedelerimiz gibi yokluk göstermesin.

Yoksa;

Din ve töremizden güç alarak her zorluğu aşan dedelerimize kıyasla;

yüz üstü kapaklanır ve pusulasız gemi gibi döner dururuz... (H.M.)