Öğretmenlik yıllarımızdan, Okul idarecilik, günlerimizin unutulmayan, hatıraları çok fazladır. Olayın şiddetine, yankısına göre; hafızanızda canlılığını koruyan, bazılarını aktarayım.

Sivas Gazi Lisesi;

Yatılı öğrencilerimizi, Hasta Hanelere göndermek, üzerinden; Öğretmen arkadaşların ve personelin, muayene için, çektiği sıkıntıları anlatayım. Bugün ile; siz karşılaştırınız Bugünden şikayetçi olanlar

Öğretmen veya öğrenci gurubumuz, Gazi Lisesinden sevki alırdı. O, sevk ile; Şu anda Selçuk Anadolu Lisesi olarak, eğitim ve öğretime devam eden, binadaki; MEB doktoruna baş vururdu. Doktor arkadaş, gerekli muayeneyi yaptıktan sonra; eğer size sadece ilaç verip, okulunuza geri dönecek, durumda iseniz; Elinizdeki reçete ile, okulunuzun anlaşmalı olduğu, Eczaneye gider ve oradan ilacınızı alırdınız. Gazi Lisesinin anlaşmalı eczanesi, Bankalar caddesinde olduğu için; Oraya kadar, gidip ilacınızı almanız, gerekirdi. Daha  sonraları MEB  sağlık ocağı  mahkeme  çarşısına  taşındı.

Bu bir gün demekti

Bu anlattığım eğer, işiniz sağlık ocağında bitiyor, şekilde ise; serüveniniz, eczanede biterdi. Okula geri dönmek için; bir yarım saatiniz, geçerdi.

Sağlık Ocağı sizi gerekli görüp, Hastaneye sevk edecek olursa; serüveninizin, bu tarafı başlardı. Yine Doktor, tahlil, tetkik, isterse; günlerce oralara gidip, gelirsiniz Yani  koş  babam  koş... Böyleece  günleriniz  heba olurdu.

Eğer öğrencileri muayene için, gönderdiyseniz; mutlaka başında sorumlu birisi olması gerekirdi. Okulun aracı yok idi. Sonraları, araç geldi. Eğer, öğrencilerden bazıları; uzman doktora sevki yapılır ise; aynı serüven başlardı. Ayrıca, ilaç için, mutlaka anlaşmalı eczaneye gitmek, gerekirdi

Eğer, ilacımız üç- beş günde biten bir ilaç ise; ilaç bittikten sonra; tekrar yazdırmak için; bu yolu takip etmek, zorundaydınız Günlerce, O yolu üç günde bir, kullanmış biriyim.

Eğer Okul pansiyonunda; hastalık, yahut başka bir nedenle, olağanüstü bir durum söz konusu olursa; gece yatağınızdan kaldırılarak; okula gelmek zorunda idiniz Çünkü Pansiyonu çevreleyen; ihata duvarı; ilk zamanlar yok idi.

Şimdi, sağlık açısından ve okul idarecileri sayısı açısından; uygulanan sistemden, şikayetçi olanlara, aynı zamanda; bir hatırlatmadır. Bugün  bunları  düşünmek bile  hayal  gibi  geliyor.

Varın siz kıyaslayın

 İDARECİLİK ÇİLESİ

Malum MEB de çalışıyorsunuz. Benim görev yaptığım o yıllarda; idareci arkadaşların, 18 saat derse girdikten sonra; idarecilik yapmaya devam ettiklerini, önceden belirtmiştim.

Şimdi, sendika nimetlerini paylaşmak için, verilen mücadeleye bakınca; Kendimle ve eski öğretmen arkadaşlarımla; gurur, duyuyorum.

Disiplinin olmadığı yerde; başarı olmaz. Bugün, O, disiplin sayesinde; Yüksek Okulları bitirerek; memleketin çeşitli kademelerinde görev yapan, öğrenci dostlarımızı; sevgi ve muhabbetle selamlıyorum. O, gün O, disiplinden sıkılarak; hala bizi ve yaptıklarımızı anlamayanları; olayları bir kez daha, düşünmeye ve hatırlamaya; davet ediyorum Herkese sevgi ve selam, sunuyorum

Bizim okul, O zaman hem yatılı idi. Hem Okul dışı sınavlarının yapıldığı, bir okul idi. Aynı zamanda, bünyesinde; Ortaokul ve Lise barındırıyordu. Yaklaşık öğrenci nüfusu İki bin kişinin üzerinde idi. Yatılı öğrenci sayısı; 150 rakamının üzerinde idi. Okul Müdürünün dışında,  okulda idareci sayısı; sadece üç, idi. Yanlış duymadınız, sadece üç kişi

Diğer iki arkadaş, bizim şehrin insanı olmadığı için; Ben okulda, her hafta üç gün nöbetçi idareci oluyordum. Evet, haftada üç gün nöbet tutuyordum. Diğer idareci arkadaş AKİF Bey  ise; haftada iki gün nöbet tutuyordu. Üçüncü arkadaşımız; bayan olduğu için, Pansiyon sorumluluğu üzerinde idi. Canan hanım, bu görevi; arzu, istek ve heyecanla yapıyordu. Yatılı öğrenciler üzerinde; hakkı çoktur. Hayırla  anıyoruz, dua ediyoruz. Umarım, öğrencileri de; dua ediyordur

İşte, bu hal yaklaşık sekiz ay devam etti. Çünkü, O gün uygulanan yönetmeliğe göre; idareci atamaları altı ayda bir yapılıyordu. Geçici olarak, öğretmenlerden; idareci görevlendirme imkanı da; yoktu. İdarenin büro işlerinde zaman, zaman öğrenci ve personel yardımı almak, zorunda kalıyorduk

İşte, bu yıl içerisinde, Kışın en soğuk aylarından birinde; Bizi Okul açısından bir sürpriz bekliyordu.

Okulun kalorifer tesisatı bozulmuştu. Kazan, gece arıza yaptığı için, sıcak suyunun boşaltılması gerekiyor, imiş. O, gece sabaha kadar, Akif Bey ile birlikte; Kazanın boşaltılmasını bekledik. Hava buz, tesisattan akan sıcak su, açıkta ise; biraz sonra, buz tutuyordu.

Kazan boşalıp tamiratı yapıldıktan sonra; devreye girmesi üç- beş gün sürdü. Bu arada Okul, çok soğuk bir durumda idi. Eğitim, Öğretim devam etti.

O geceyi ve sonrasında, okulda yaşadığımız; soğuk ile, mücadele yöntemlerimizi; hala unutamıyorum

Bu Günlerin kıymetini, bilelim

O günlerin  şartlarında  yaşanan  sıkıntıları  ancak  yaşayanlar bilir.

O günleri, birlikte yaşadığımız, tüm dostlara; selam ve saygılar İyi ki, sizlerle; O günlerde beraber, aynı zaman ve mekanı paylaşmışım