Ellerim sana uzansa da ne yazar
Kalbimin dokunamadığı köşesindesin.
Her aynada pusuda, gözlerin bana bakar.
Belki gerçek, belki yalan, bir başka beldedesin
Ne süruruna bir eş var, ne kahrına bir eş.
Bıkılır mı, her daim huzur veren acıdan
Yüreklerde doğarken aşk- ı ilanda güneş.
Kaç ömre bedel, kıvranmak bu sancıdan
Yok saymak seni, idrakte yetersiz telakkiyle.
Susturmak, senden gayrı konuşan her lisanı.
Silmek, göz kapaklarıyla renkleri senin için.
Ve yok etmek, varlığa adanmış sensiz binlerce varı.
Bulmak, yokluğun ambarında varlığın edasıyla.
Nabzı takip ederek susturmalı bu kalbi.
Mümkün mü şimdi söyle, bir an bile unutmak
Gözleri su şehrine hapsedip, bir an için kurutmak.
Bataklıkta batıp da havalarda uçarken,
Mümkün mü sana el uzatıp erimeden dokunmak
Hayır, kalp kulda giz, sen kalbimde gizlisin.
İzlerini kaybeden bu gönülde izlisin.
Ne tatlı bir ızdırap, sen nerden bileceksin
Dokunmadan yansıyan boyut ötesindesin.
Ya da yansıyıp dokundurmayan bir acayip histesin.
Ben seninsem söyle, sen bende kiminlesin
leylifer
