Kimsenin, kimseyi acımasızca eleştirme zamanı, geldi, geçti...

Böyle bir eleştiri yapmak için; kendimizin kusursuz olmamız veya az kusurlu olmamız gerekir... Hayatta mükemmel insan yoktur... Şimdi ben, evet; kişisel olarak, ?Ben nerede, nasıl hata yaptım?? kurumsal olarak, ?Biz nerede, nasıl hata yaptık?? diyerek, kendi, kendini yoklama zamanıdır...

Hiçbir zaman karşınızdaki herhangi bir şeyi, şahsı küçümsemeyin... Belki de, hayatı;

Sizin bilemediğiniz nice iyilikler ve güzellikler ile doludur...

Bilmeden kırdığınız, hakkını yediğiniz, insan; aslında, sizin yaptığınız bu eleştirileri hiç hak etmiyordur...

Boş yere, kul hakkına giriyorsunuzdur...

Unutmayın bir kibrit; dağlar kadar ormanı yakar...

Kıssadan hisse almak lazım...

Üstelik, etrafınızdaki, onca insan; sizin bu davranışınızdan, sürekli haksız eleştirilerinizden, rahatsız olabilir...

Üstelik, eleştirdiğiniz insanlar; sizin bilmediğiniz bir şekilde; yaptıklarında, söylediklerinde; doğru ve haklı da; olabilirler...

Kısacası size göre eleştirilen konuda; çok da doğru işler yapmış olabilirler...

Öyle bir ihtimal her zaman vardır... İşte o zaman; adalet ve güven sarsılınca; karşı taraftaki muhatabınız olan insanlar; yüzde, yüz herhangi bir konudaki, doğru yaptığınız şeylere bile; zamanla, şüphe ile bakarlar... Dikkat etmek lazım, dilimize, kalemimize, sahip olmamız lazım...

Farkında olmadan kul hakkına girebiliriz...