Her 2 Temmuz’da bir sancı tutar Sivas'ımı…

28 senedir geçmeyen bir sancı.

Hem mağdur, hem mazlum hem de maznun olmanın sancısı.

Haklıyken haksız, masum iken mahkum edilmenin acısı.

Hakkını, gür sesiyle haykırmak yerine fısıldamaya bile mecal bulamamanın ızdırabıdır bu.

Her 2 Temmuz’da birleri gelir Sivas'a.

Bizden gibi olan ama bize de benzemeyen

Bizim lisanımızdan ama başka dilden konuşan.

Ağızları küfür,

Yürekleri nefret,

Gözleri ifrit.

Sokaklarımı işgal, yollarımı gasp ederler.

Bağırır, böğürür, nara atar meydan okuyup tehdit ederler.

Bastıkları yerde ot bitmeyen bu güruh, bir yıl biriktirdikleri kinlerini bir günde boşaltırlar Şehrin üstüne üstüne.

Susar Sivas'ım;

Vakarından susar

Onurundan susar

Edebinden susar.

Susar;

Susar ama...