Sanat veya iş hayatında yer alan bazı kadınlar seneler sonra, anne oldukları zaman, önceki hayatlarını değerlendirirken , annelik hazzını yaşadıktan sonraki hayatları ile karşılaştırma yapma gereğini bile duymuyorlar. “Neden daha önce anne olmadım?” diye kendilerine soruyorlar. Annelik vasfını öve, öve bitiremiyorlar.
Yeni yasa çalışmaları yapılırken bu konunun da ele alınması gerektiği fikri bende oluştu. Kadın çalışma hayatının içerisindedir. Bunu yok kabul edemeyiz. Ancak, daha konforlu, daha mutlu olabileceği imkanları sunabiliriz. Esnek çalışma hayatı, ücretsiz izinlerden faydalanma imkanının artırılması, doğum ve çocuk bakım izinlerinin uzatılması, bu zaman içerisinde yarım maaş ödenmesi ile teşvik edilebilir. Hem anne hem çocuk sağlıklı iyi bir ortama kavuşmuş olur. Erken emekli olma durumu da düşünülebilir. Doğal olarak erken emeklilikte tazminat ve maaş konuları ona göre ayarlanabilir.
Bu şartlar oluşmaz ise, çalışan kadının çocuk edinmesi öteleyebileceği bir gerçek olarak ortada durur. İşte o zaman siz ne üç çocuk isteyebilirsiniz ne de sonuç alırsınız.
Zaten son yıllarda bu olumsuz tablolardan dolayı, ülke nüfusumuz gittikçe yaşlanmaktadır. Yani yaşlı nüfusumuz çoğalmaktadır. Genç nüfusa, hasret kalacağız…
Çalışma zamanları yarım güne göre düzenlenebilir. Ona göre ücret politikası uygulanır. Böylece kadına anne olma fırsatı tanınmış olur. Böylece annenin çocuğu ile daha fazla birlikte olma şansı verilmiş olur. Böylece körpe kuzular, ana şefkatini daha fazla hissederek büyürler. Anne şefkatinden mahrum yetişen çocuklar, kral bile olsa, içindeki ezikliği yıllar boyu üzerinden atamaz.
Bu ALLAH’ın kadına tanıdığı bir imtiyazdır.
Kadının çalışma hayatının hangi alanlarda olması gerektiği, iyi düşünülmelidir. Çalışma ortamı, çalışma şartları bir kadının yıpranmadan, sıkıntı çekmeden, çeşitli baskıları görmeden, görevini yapabileceği alanlar olmalıdır.
Her yıl göstermelik anneler günü dolayısı ile de olsa, toplumun bu konudaki duyarlılığını görmek güzel bir duygudur. En güzel olanı anneleri, babaları, huzur evlerine terk etmemektir...
