HİKMET NACİ SUBAY ŞİİRİ
Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra memlekete Bayram ziyaretti için geldik.
Bayram işte, bayram gibi yaşanmalıdır...
Bayram deyince gençliğimizde sivil toplum örgütlerinde yaptığımız heyecanlı ve hararetli, samimi duyguların hakim olduğu günler aklıma gelir. Belki, çok azdık, amma samimi idik...
Dosttuk... Yol arkadaşlığımız güçlü idi. O günün şartlarında hesabımız yoktu. Beklentimiz yoktu. Hep bir idik. Birlikte idik. Sanki Üstadın tabiri ile, bir dev idik.
Dertliydik, yükümüz vardı. Yaralıydık, önümüzde setler vardı. Bazen hırslanırdık, önümüz engellerle çevrili idi. Olsun VATAN bizimdi. Yine Üstadın tabiri ile bize bu zulümleri yapanlar işgalcilerimiz idi. Sözde bu memleketin evladı gibi dursalar da, başka başka dünyaların insanları idiler. Tüm değer yargılarımız onları rahatsız ederdi.
Kardeştik hem de ne kardeş...
Daha İmam Hatip okulunun ortaokul sıralarında şehrimize yatılı olarak okumaya gelen misafir ettiğimiz kardeşlerimiz vardı. Hikmet Naci Subay, Kamil Yılmaz, Mecit Yılmaz...
Onlarla evimizde bayramı birlikte geçirir idik. BU ARADA KAYBETTİĞİMİZ samimi dostlarımın ruhu şad olsun. ALLAH rahmet eylesin. Mekanları CENNET olsun...
Gençlik yıllarımızda ve çocukluk yıllarımızda bayramlarımız bir festival günlerini andırırdı. Mahalle büyükleri bütün evleri ziyaret ederlerdi. İkramlar, hal hatır sormalar. Hasta ziyaretleri...
Yeni yeni alıştığımız bir yenilik ise, gurbetten gelen insanlar ziyaret edilirdi. İşte o zaman tanıdık , Gurbet kelimesini... Ne heybetliymiş, ne kadar geniş muhtevalı bir kelime imiş, zamanla öğrendik... Öğrendik de acı duyduk... Hasret duyduk... İçinde yaşar olduk...
İŞTE O, ÇOCUK YAŞTAKİ OKUL DOSTLARIMIZ İÇİN DE ŞEHRİMİZ bir gurbet idi. Biz ise onlara yalnızlıklarını unutturmaya çalışırdık... Ne kadar becerdik bilemem. Amma derin izler bırakmışız...
Onlardan birisi olan HİKMET NACİ SUBAY kardeşim sosyal medyada çocukluk arkadaşlarım Eski Sivas Spor kaptanı İsmail Mut, Bahattin Gencer ile çektirdiğimiz bir fotoğraftan esinlenerek benim için şu mIsraları yazmış...
Kendisine yürekten teşekkür ediyorum. Sağlıklı ve huzurlu uzun ve mutlu hayat diliyorum.
HİKMET NACİ SUNAY;
''Bu dizeler, toprak bir sahada üstte bir forma, altta kısa bir şort ve bağları çözülmüş lastik botlarla futbol oynayan bir delişmen çocuğun fotoğrafından doğdu.
Delişmen çocuk: Orhan
Bir delişmen çocuk vardı
Yolu uzun vakit dardı
Her şeyi birden yaşardı
Bir delişmen çocuk vardı.
Bir delişmen çocuk vardı
Gönlü "Bir"sevdaya kardı
Yolu sonsuza uzardı
Bir delişmen çocuk vardı.
Yolu uzun vakit dardı
Yapılacak çok şey vardı
Yaşı kemâle erdi
Bir delişmen çocuk vardı.''
HİMKET NACİ SUBAY
