Bir kurşun yarası saklıyorum bağrımda

Sessizliğin girdabında gömülü kelimeler

Çiçek açmış gülücükler aynadaki ağrımda

Koparıp koklayarak bir güzel sevecekler

Bu gece hüzünlüyüm, gündüzüm de hakeza

Bilmiyorum lütuf mu, ikramdan mı bu eza

Durmadan düşünceler akistedir zihinde

Kanadı kırık kuşa gökyüzü olur ceza.

Kâh gülüp kah ağlayıp zehirler soluyarak

Duvarları örerek yıktım bazı bendleri

Ellerimi kafes gibi göğsüme dolayarak

Aştım asumandaki şimalden o setleri

Topladım yerlerden bütün kırıklarımı

Affettim kim varsa kast-ü cana meyleden

Şimdi fanusta doğan cümle balıklarımı

Elalemden seyretsin deryalarda seyreden

Leylifer