Bir sabahın türküsü duyuluyor gecede

Çiçek gibi açıyor gözlerimde gözyaşı

Gönlümün gölgesinde demir atmış acılar

Taşımak ne de ağır pişman olan bir başı

Bir kışa düşmüş gibi üşüyor iki bahar

Bir karayım sağımda solumda denizin var

Dalgam dalgasına değince buhar olur

Bulduğum her aynada tuttuğum el kaybolur

Bir serçenin kalbinde titreyen damar gibi

Umudun ekmeğine hayalden katar gibi

Soluğun üzerinde bir cana yatar gibi

Yankılanır gülüşünde hüznümün melodisi

Boşluğa dökülürüm bir selin kundağında

Karanlığın içini oydukça kaybolurum

Saçlarına dokunmuş rüzgarın duasında

Sen benden habersiz, ben hep seni bulurum

Yağmura tutunmuş harflerle yazdım seni

Deliye vadedilen bir damla akıl gibi

Dürülen perdelerin üstünde nakış gibi

Sensizliğin eşiğinde takılıp düştüm yine

Bir sabahın türküsü duyuluyor gecede

Çiçek gibi açıyor gözlerimde gözyaşı

Gönlümün gölgesinde demir atmış acılar

Taşımak ne ağırmış pişman olan bir başı

Leylifer