Ellerim sana uzansa da ne yazar

Kalbimin dokunamadığı köşesindesin.

Her aynada pusuda, gözlerin bana bakar.

Belki gerçek, belki yalan, bir başka beldedesin

Ne süruruna bir eş var, ne kahrına bir eş.

Bıkılır mı, her daim huzur veren acıdan

Yüreklerde doğarken aşk- ı ilanda güneş.

Kaç ömre bedel, kıvranmak bu sancıdan

Yok saymak seni, idrakte yetersiz telakkiyle.

Susturmak, senden gayrı konuşan her lisanı.

Silmek, göz kapaklarıyla renkleri senin için.

Ve yok etmek, varlığa adanmış sensiz binlerce varı.

Bulmak, yokluğun ambarında varlığın edasıyla. 

Nabzı takip ederek susturmalı bu kalbi.

Mümkün mü şimdi söyle, bir an bile unutmak

Gözleri su şehrine hapsedip, bir an için kurutmak.

Bataklıkta batıp da havalarda uçarken,

Mümkün mü sana el uzatıp erimeden dokunmak

Hayır, kalp kulda giz, sen kalbimde gizlisin.

İzlerini kaybeden bu gönülde izlisin.

Ne tatlı bir ızdırap,  sen nerden bileceksin

Dokunmadan yansıyan boyut ötesindesin.

Ya da yansıyıp dokundurmayan bir acayip histesin.

Ben seninsem söyle, sen bende kiminlesin

leylifer