Ziraat Türkiye kupası yarı final maçlarında Galatasaray sürpriz yaparak kupa dışında kalırken, Fenerbahçe Beşiktaş maçı maalesef yarıda kaldı. Son dönemlerde taraftarlar ciddi anlamda futboldan keyif almak yerine, çile çeken bir tavırla, bütün stresini, kinini, hayata karşı isyanını sanki sahada kusarcasına bir olgu içine girmiş gibi. Birçok tedbir alınmasına rağmen maalesef halen futbol terörünün önü alınamıyor. İşte böyle stresi yoğun bir haftada Sivasspor, zorlu bir deplasmana çıktı. Hem de yıllardır ?rekabeti yoğun, hesabı bitmeyen? Trabzon deplasmanına gitti.
Son iki haftadır sahadan puansız ayrılan Sivasspor, gerek basından ve gerekse de taraftarlardan yoğun eleştiri alan teknik direktör Samet AYBABA için sonucun son derece önemli olduğu bir maça çıktı ve zorlu bir rakibe karşı, üstelik deplasmanda kazanmasını bildi. Ligin son haftalarına yaklaştığımız bu dönemde, Avrupa hedefi için önemli bir adım atıldı. Futbolda bazen şans faktörünün de yanınızda olması gerekir. Sivasspor için, Trabzon maçı gerçek anlamda şans galibiyeti diyebilirim. Maçın iki yarısı da diyebilirim ki tamamen kalemiz önünde oynandı. Trabzon takımı sayısız gol fırsatından yararlanamadı.
ALİ ŞAŞAL?
Ben anlatmaktan, okur ise okumaktan bıkmamıştır sanırım. Bu kaleci, Muslera´dan sonra Türkiye liglerinin en önemli kalecisidir. Oyunu arkadan yönlendirebilen, arkadaşlarını rahatlatan, ceza alanı hakimiyeti, Sivasspor kalesinin gerçek sahibi olduğunu Trabzon deplasmanında bir kez daha göstermiştir. Türk Futbolunun en büyük zaafı olarak nitelediğimiz, yan top Ali Şaşal için sorun olan bir olgu değildir. Samet AYBABA böyle bir kaleciye umarım hakkını teslim edecektir.
TARAFTARIN ÇOŞKUSU?
Taraftar tribünde coşkunluğunu neden yitirir?
Sivasspor taraftarı, takımından 90 dakika boyunca hem taraftarı hem futbolcunun kendisini ateşleyen o futbolu arzu etmiştir ve edecektir. Belki de defalarca şampiyonluğa oynayan tek Anadolu takımı olan Sivasspor, bugüne kadar Pini Balili gibi, Aatıf Chahechouhe gibi, Yannick Kamanan gibi futbolcuları bünyesinde barındırmış, bu nedenle de zaman zaman basiret bağlanması yaşasa da taraftarını memnun etmiştir.
Eğer takımda kazanma coşkusunu görmüyorsa, maalesef tiyatro izlercesine maçları izleyip evine döner. Sivasspor yıllarca bu lige renk veren, heyecanı yüksek müsabakalara alışkın bir takım olmasına rağmen, özellikle ligin ikinci yarısında bu heyecanı görmeyen taraftar takıma ayak uydurmuştur. Sormak istediğim tek bir soru var. İçinde bulunduğumuz sezonda, özellikle ligin ikinci yarısında gözümüze hoş gelen, galibiyet ya da mağlubiyet bir kenara bırakırsak, takımın oyunundan zevk aldığımız kaç maç sayabiliriz? Trabzonspor maçı özelinde düşünecek olursak, atılan goller hariç kaç pozisyon sayabiliriz?
Bu haftaki sonuç ile ligde konumumuzu sağlamlaştırdık ve Avrupa arenasına göz kırptık. Ayağınıza sağlık çocuklar?