Ülkemiz açısından siyasi  gelişim, son yıllarda  nasıl olmuştur   Son 25 yılın analizini, Rakamların dili ile  değerlendirmeye   çalışacağız. 

Bu günlere nasıl gelindi Halkımız, oy vermeye gittiği zaman, sandıkta hangi mesajları, kimlere nasıl verdi Mesajları siyasi partiler nasıl algıladı. Gelecek yıllarda, Ülkemize yönetim açısından görev yüklenmesi için; halkımız hangi siyasi partiye, bu görevi verdi Siyasi partiler, bu sorumluluklarını ne kadar yerine getirdi  

Kısa notlarla ve rakamlar ile, şöyle bir hatırlayalım istedim. 

1995 genel seçim sonuçları;  Seçmen sayısı, 34 milyon. Kullanılan oy 29 Milyon. Siyasi partilerin aldığı oylar;  Refah Partisi %21 aldığı vekil sayısı; 142 idi. ANAP % 19  vekil sayısı 126 idi. Doğru yol % 19, vekil 126 idi. DSP % 14,  Vekil 72 idi. CHP % 10  vekil 46 idi. MHP  % 8,  Vekil 19 idi. Hadep % 4, vekil 19 idi. 

Kadın vekil sayısı; 13, erkek vekil; 537 idi. 

Bu seçim sonrası, kurulan hükumetler, koalisyon hükümetler olmuştu. Bu Koalisyon Hükumetlerinden birisi de RAFAH YOL idi. 28 Şubat süreci sonrası, Hükumet düştü.  

54. Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti (Erbakan Hükümeti veya REFAHYOL olarak da bilinir), 28 Haziran 1996-30 Haziran 1997 tarihleri arasında görev yapan, Refah Partisi ve Doğru Yol Partisi koalisyonunun oluşturduğu Türkiye hükûmetidir. 

Bu Hükumetten sonra; 30 Haziran 1997'den 1999 seçimlerine kadar ANAP-DSP koalisyon hükümeti görev yaptı. 

Bu yönetim zamanında, 28 Şubat sürecinin uygulama alanları genişletildi. 

Ülkemiz,  28 Şubat süreci sonrası, 1999 yılında bir seçime gitti. Seçim sonrası; 37 Milyon seçmenden, 32 MİLYONU SANDIĞA GİTTİ. Seçim sonuçlarına göre;  Meclise 23 kadın vekil girmiş oldu. 

SEÇİM SONRASI; DSP,%22 OY İLE,131 VEKİL ALDI. MHP, %17 oy ile 129 vekil aldı. FP, %15  oy ile 97 vekil aldı.   ANAP % 13 oy ile,79 vekil aldı. DYP % 12 oy ile,66 vekil aldı. CHP % 8 oy ile, 20  vekil aldı. Hadep % 4 oy ile 20 vekil aldı. 

Bu seçim sonrası kurulan hükumet, Sayın Ecevit başkanlığında; DSP, MHP, ANAP, koalisyonu idi. Kurulan bu hükumet Ülkenin sorunları ile yeteri kadar baş edemedi. Onlara değinmeyeceğim. En Önemli olayları; İthal Bakan ve Sayın Ahmet Necdet Sezer' i Cumhurbaşkanı seçmek oldu. 

2001 KİRİZİ İLE TARİHE GEÇTİLER... 

533 milletvekilinin 330'unun oyunu alarak 2000'de cumhurbaşkanı seçildi. Sezer, toplam oy oranı; 53.39 olan DSP, MHP ve ANAP'ın desteğini aldı. 

Burada çok önemli bir detay, Sayın Bahçeli'nin Fazilet Partisi ve DYP, ile koalisyona yanaşmamasıdır. Aslında bu birliktelik gerçekleşmiş olsa idi; Sayın Bahçeli' ye Başbakanlık yolu açılmış olacaktı. Belki de; kendi partilerinden bir tanesi de, Cumhurbaşkanlığı koltuğuna, gelebilirdi. 

Koalisyon ortakları,  Anayasa Mahkemesi Başkanı Ahmet Necdet Sezer’i cumhurbaşkanı adayı olarak teklif etti. Ahmet Necdet Sezer adı muhalefet partileri tarafından olumlu karşılandı. 5 lider, Meclis’te düzenledikleri basın toplantısında Anayasa Mahkemesi Başkanı Ahmet Necdet Sezer’in Cumhurbaşkanı olmasını öneren teklifi birlikte imzaladılar. Böylece çok partili siyasi yaşamda bir ilk gerçekleşti ve ilk kez Parlamento’da grubu bulunan tüm partiler, ortak bir Cumhurbaşkanı adayı üzerinde anlaştılar. 

İktidar ortaklarına daha önce güvenmediklerini açıklayan FP ve DYP, beklendiği gibi ilk turda liderlerinin imzalarına rağmen; farklı adaylara yöneldiler. Muhalefet gibi iktidar milletvekilleri de Sezer dışındaki adaylara oy vererek bir anlamda liderlerine tepkilerini gösterdiler. SAYIN YALÇINTAŞ, FP' NİN 97 VEKİLİ OLMASINA RAĞMEN; Partisinden ancak, 61 oy alabildi.  

22  Haziran  2001   günü, Anayasa Mahkemesi FP'nin odak olmaktan temelli kapatılmasına karar verdi. RP'nin devamı olma iddiası ise oy çokluğu ile düşürüldü. Kararda ayrıca, eylem ve beyanlarıyla partinin kapatılmasına neden olan Nazlı Ilıcak ile "Sütü bozuk 28 Şubat" sözleriyle büyük tepki toplayan Bekir Sobacı'nın milletvekilliklerinin düşürülmesine karar verildi. Nazlı Ilıcak, Merve Safa Kavakçı, Bekir Sobacı, Ramazan Yenidede ve Mehmet Sılay ise 5 yıl süreyle siyasi yasak getirildi. 

Kapatılan Fazilet Partisi üçe bölünecek ve Erbakan'ın dışında, İstanbul belediye başkanlığı yapan Recep Tayip Erdoğan, Abdullah Gül, Bülent Arınç ve Abdül latif Şener ve arkadaşlarının başını çektiği grup bir parti kuracaktı. Melih Gökçek-Burhan Özfatura ikilisinin de ayrı bir partiyi örgütleyeceği varsayılıyordu. Senaryo kısmen tuttu: kısmi transferlere de rastlandı. Tayyip Erdoğan, Abdullah Gül, Abdül latif Şener ve arkadaşları Adalet ve Kalkınma Partisi'ni AK Partiyi kurdular.  

''Yenilikçiler'' diye bilinen milletvekilleri ise öteki partilerden bazı milletvekillerinin de katılımıyla 14 Ağustos 2001 tarihinde Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) çatısı altında bir araya geldiler. Bu partinin genel başkanlığına da Recep Tayyip Erdoğan getirildi. VEKİL SAYISI; 53 OLMUŞTU. AK Parti böylece, Meclise girmiş oldu. 

48 Vekil saadet partisi çatısı altında kaldı. 

Meclisin seçim kararı almasından sonra, 3 Kasım 2002 yılında  seçime gidildi. 

Yapılan seçim sonrası;  seçim kanunu ve baraj sistemi neticesinde, Meclise iki parti girmiş oldu. 

Seçim sonunda  AK  PARTİ; 363 Milletvekili . CHP; 19,42 % 178 Milletvekili çıkarmış oldu. 9 adet bağımsız aday Meclise girdi. 

Böylece bu seçimde baraj sorunu nedeni ile Meclise giremeyen partilerin oy oranı; %46.33 idi. Mecliste gurup kuran iki partinin oy oranı ise; % 53.67 idi. 

AK Parti genel Başkanı RECEP  TAYYİP  ERDOĞAN seçime girememişti. Sonradan ara seçimde Meclise girdi. Yaklaşık 4 ay Abdullah Gül Başbakan olarak görev yaptı.