Üniversiteler, yalnızca ders verilen kurumlar değil; akademik mükemmeliyetin, toplumsal sorumluluğun ve yenilikçiliğin birleştiği merkezlerdir. Öğrencisine diploma kadar vizyon da kazandırmalı, araştırma ve özgür düşünceyi teşvik etmeli, yerel ve küresel sorunlara çözümler üretebilmelidir. Mezunlarıyla bağını koparmayan, şehrin kültürel ve ekonomik hayatına canlılık katan, uluslararası alanda görünür olan bir yapı, ideal üniversite anlayışının olmazsa olmazıdır. Böyle bir üniversite, bütün kurum ve bağlantılarıyla şeffaf ve güçlü bir ekosisteme yaslanmalı; sadece kamu kaynakları ile değil, bağış ve sponsorluklarla da kendini güçlendirirken, şehrin güvenini ve desteğini de arkasına almalıdır.

Hafta sonu Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Ahmet Şengönül, göreve gelişinin birinci yıl dönümünde yerel basınla bir araya gelerek üniversitede yapılan çalışmaları paylaştı. Samimi bir ortamda gerçekleşen kahvaltılı toplantı, hem yönetimin çalışmalarını duyurması hem de basın mensuplarının sorularıyla gündemin şekillenmesi açısından önemliydi. Rektör Şengönül’ün rektör yardımcıları, danışmanları ve hastane başhekimiyle birlikte toplantıya katılması, ekibin kurumsal bir duruş sergilediğini de gösterdi.

Toplantıda ben de birkaç soru ve öneri yönelttim. Eski hastane binasının ne olacağı ve yabancı öğrenci sayısı ile mezun olan yabancı öğrencilerle bağlantının devam edip etmediği konularını sordum. Rektör Şengönül, eski binanın şimdilik rezerv bina olarak kullanmayı düşündükleri, yeni binaya taşınıldıktan sonra planlama yapılabileceğini belirtti. Yabancı öğrenci sayısının ise üç bin civarında olduğunu ifade etti. Bu, uluslararasılaşma adına önemli bir sayı. Ancak yabancı mezunlarla bağın kopuk olduğunun ortaya çıkması, üzerinde durulması gereken ciddi bir eksikliktir. Çünkü yabancı mezunlarını unutan bir üniversite, hem kendi hafızasını hem de uluslararası arenadaki en büyük destek ağını kaybeder. Bugün dünyanın sayılı üniversiteleri, başarılarını büyük ölçüde güçlü mezun ağlarına borçludur. Cumhuriyet Üniversitesi’nin de bütün mezunlarla kurumsal ve sürekli bir ilişki mekanizması geliştirmesi, şehrin, üniversitenin ve öğrencilerin geleceği için hayati bir ihtiyaçtır.

Önerime gelince; Cumhuriyet Üniversitesi Vakfı, üniversitenin gelişimi açısından önemli bir kurumdur. Vakfın mütevelli heyetini oluşturan kişilerin varlıklı, bağış yapmaya istekli ve kaynak geliştirme konusunda yetkin isimlerden oluşması gerekir. “Etiket için” gelenlerden değil, gerçekten katkı sunacak kişilerden oluşan mütevelli heyetleri, sadece Cumhuriyet Üniversitesi için değil, bütün Anadolu üniversiteleri için bir zorunluluktur. Zira bağış kültürü güçlü olmayan üniversitelerin, uzun vadede sadece devlet bütçesiyle gelişip büyümesi gerçekten zordur. Bunun yanında şehirde tanınmış, yardım toplamayı bilen ve toplumla güçlü bağı olan isimlerin de vakıf bünyesine kazandırılması, hem ekonomik hem de sosyal anlamda üniversiteyi ileriye taşıyacaktır.

Cumhuriyet Üniversitesi bir yıllık süreçte şeffaflık adına basınla daha sık bir araya gelme iradesi göstermesiyle doğru bir adım atmıştır. Rektör Şengönül, daha sık aralıklarla bir araya gelmenin şart olduğunu, yanlış anlaşılmalara fırsat verilmemesi adına şüpheli durumlarda doğrudan bilgiyi ana kaynağından alarak haberin yapılmasının üniversite ve şehir imajı açısından önemli olduğunu üstüne basarak belirtti. Diğer taraftan ideal üniversite olma yolunda; medya ile bağını güçlü tutmak, vakfını daha fonksiyonel hale getirmek, mezunlarla bağı kurumsallaştırmak ve uluslararası öğrenci entegrasyonunu güçlendirmek gibi alanlarda daha kararlı ve yenilikçi hamlelere ihtiyaç vardır. Ülkemizin köklü bir üniversitesi olarak Cumhuriyet, bu potansiyeli taşımaktadır. Yeter ki doğru adımlar atılsın, üniversite şehrin lokomotifi olmayı sürdürebilsin.

Cumhuriyet’in yolculuğu, doğru adımlar atıldığında yalnızca Sivas’ın değil, tüm Anadolu’nun gurur duyacağı bir başarı hikâyesine dönüşebilir. Bize de bu yolculukta başarıya katkı sunanları şükran ve minnetle anmak düşer.