1 Ekim, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından oy birliğiyle kabul edilen Dünya Yaşlılar Günü… İlk kez 1991 yılında kutlanan bu gün, aslında “bir gün değil, her gün” anlamını en çok hak eden günlerden biri. Çünkü yaşlılarımız yalnızca bir gün ya da bir hafta hatırlanacak insanlar değil; her zaman başımızın tacı, evimizin bereketi, dua edenimizdir.

Eğer kültürümüzü, geleneklerimizi yaşatmak istiyorsak; önce yaşlılarımıza sahip çıkmalı, onların birikimlerini dinlemeli, sohbetlerine ortak olmalıyız. “Aman ne olacak” demeden, onlarla vakit geçirip dualarını almak en büyük zenginliktir. Aksi halde fırsat elimizden kayıp gittiğinde geriye sadece pişmanlık kalabiliyor.

Çocuklarımızı ve gençlerimizi de yaşlılarımızla buluşturmalı, onların yanında büyümelerini sağlamalıyız. Belki gençler bu birliktelikten ilk başta hoşlanmayabilir ama ileride kıymetini mutlaka anlayacaklardır. Çünkü nasıl ki gençler geleceğimizse, yaşlılarımız da tarihimiz ve geçmişimizdir. Avrupa toplumlarından bizi ayıran en büyük özelliklerden biri de işte budur: Bizim yaşlılarımıza verdiğimiz değer.

Bir toplum, geçmişine ve kültürüne sahip çıkmazsa, geleceğini de inşa edemez. Düşünsenize, herkes yaşadıklarını yazsa, aileler birer tarih hazinesi bıraksa… Yaptığınız bir yemeğin tarifi, söylediğiniz bir mani, ya da küçük bir anı… O anda basit görünen bu notlar, geleceğe bırakılacak en kıymetli miras olabilir. Çünkü hiçbir şey kaybolmaz; merak ettiklerimizin, hatırlamak istediklerimizin cevabı hep orada saklı kalır.

Bizim ülkemizde farklı coğrafyalardan göç eden, birbirinden zengin kültürlere sahip nice insan var. Her biri birer roman, her biri ibretlik bir hikâye… Ben kendi hayatımdan örnek vermek isterim: Annemin yemek tariflerini, el sanatlarını keşke yazıya dökseydim. Onunla birlikte birçok güzelliğin tarih olduğunu fark ediyorum, ne yazık ki… Ya da kayınvalidemin düğünlerde söylediği türküleri, anlattığı hikâyeleri… Bunlar kayboldukça, bizden sonraki nesiller için kayıplar daha da büyük olacak.

İşte bu yüzden, yaşlılarımızın kıymetini bilmek, onların bilgeliğini yazıya ve hafızalara taşımak hepimizin sorumluluğu. Çünkü her genç, aslında bir gün yaşlı olacak.

Bu vesileyle tüm yaşlılarımızın gününü kutluyor, hepsine sağlıklı ve huzurlu bir ömür diliyorum.